Jeffrey verhaald:
Vannacht heb ik heel slecht geslapen. Hoofdpijn en erg onrustig. Ik was dan ook niet fit vanmorgen.
Om 7:30 ben ik van bed gegaan en Daniël was ook al vroeg op. Het is prachtig weer vandaag en het heeft best gevroren vannacht. Daan heeft nog wat mooie plaatjes geschoten van de zonsopgang boven de bergen, en ik heb dat nog even gefilmd. Daarna gezellig ontbijten met z’n allen (‘t is net wintersport!) en om 9:00 verzamelen bij de bar voor een breefing. Daar werdt “Bene” aan ons voorgesteld, de Oostenrijkse parapenter en gids voor ons deze week, en hebben we kennis genomen van de vliegplannen van vandaag. Om 9:30 vertrokken we…
We hebben eerst de landingsplek van Arabba bekeken. Dat is iets bovenin het dorp, tussen diverse pistes door. Het is overal schuin, dus goed uitkijken waar de wind vandaan komt en oppassen voor de liften en kabels. Als je lekker hoog komt bij de Pordoi of Rodella, kun je over de pas heen, en terug vliegen en landen in Arabba.
Vervolgens zijn we doorgereden richting de Pordoi pas. Daar zit en startplek die we gaan gebruiken. Op de startplek aangekomen hebben Bene en Ayke weer de nodige uitleg gegeven over het vlieggebied en zijn we ons gaan klaar maken voor de start. Er ligt een best pak sneeuw (zo’n 40 cm.) dus het uitpakken en lijnen sorteren in een dik pak sneeuw is geen sinecure. Ook de start was een uitdaging, omdat er een lichte rugwind was en je hard moest rennen door de dikke sneeuw. Sommige lukte dat in 1 keer, en andere vonden het nodig om als sneeuwbully te gaan acteren…
Thermiek was er nog niet, dus na een glijvluchtje is iedereen geland op de landing bij Compitello di Fassa. Dat was ook een aparte ervaring, want er liepen een paar duizend (!) schapen. En die schapen laten nog wel eens wat vallen onderweg, en dat resulteerde in mooie vlekken in het materiaal…
Daarna zijn we naar de grote cabinelift van Campitello gelopen en zijn met z’n twintiggen naar boven gegaan naar Col de Rodello. Inmiddels zaten er al flink wat penters boven de start, dus de thermiek kwam goed op gang. We waren niet de enige op de start, dus er was een soort file, en ook het starten
in de hoge sneeuw – met cross- of geen wind – viel niet mee. Mijn eerste start eindigde dan ook in een prachtige dubbele rietberger mét schroef! Daarna gewoon voorwaarts gestart en dat ging stukken beter. Ik was al vlot boven de start te vinden en ben na wat belletjes richting het Sellamassief gevlogen. Dat was supergaaf! Vlak langs een loodrechte wand vliegen van een paar honderd meter… Erg indrukwekkend. De rest heeft ook heel mooi kunnen vliegen, en kunnen genieten van de schitterende vergezichten over de besneeuwde toppen van de Dolomieten! En Olaf is natuurlijk helemaal in z’n nopjes bij z’n eerste vliegervaringen als brevethouder / vrij-vlieger. Hij start super en vliegt als een zweefkip… Top!
Na anderhalf uur vliegen (?) waren mijn vingers bijna bevroren, dus ben ik via de onderkant van de startplek Pordoi weer richting landing gegaan. Daar waren al een paar geland en de rest kwam er ook aan.
Vervolgens zijn we met de busjes naar Col de Pordoi gegaan en hebben we een geländebier genuttigd. We zouden nog een vluchtje kunnen maken naar Arabba, maar iedereen “had de piep ûût”.
Nu is het 18:30 en we gaan over en half uurtje eten. Vanavond gaan we denk ik pokeren. Toetel!
Recent Comments