Dinsdag 20 Januari 2009 volle jaren na het jaar 0, en Stefke is vandaag “chef toetsenbord”.

Gisteravond is het begonnen met sneeuwen, en dat doet het nu (18:30) nog steeds! Er is vannacht dus een heerlijk pak sneeuw gevallen. Dat hoorde we vanmorgen al wat de éne sneeuwschuivert werdt gevolgd door de andere, en dat geratel van de sneeuwkettingen is niet bevorderlijk voor de nachtrust.

Gistermorgen stond er en behoorlijke rij voor de grote bak omhoog na Col de Rodella, dus we hadden het plan opgevat om vandaag wat eerder naar de lift te gaan. Wel gewoon om 8:00 eten maar dan gewoon een beetje opschieten. Of het nou kwam doordat het pijpestelen sneeuwde, of omdat we een half uurtje eerder waren, dat weet ik niet, maar we konden zó door lopen de lift in… Judith was dus veel te vroeg voor haar ski-les, en wij waren nog aan het na-boeren van het eten. Bea gaat vandaag nog niet mee want ze is nog niet zo lekker.

Eenmaal boven was het zoals verwacht allemaal sneeuw en hier en daar best harde wind. Maar wat is het toch lekker skiën door 30 cm. poeder.. Heerlijk! De godganse dag heeft het doorgesneeuwd, dus het was vooral een kwestie van een beetje achterop de ski’s staan, en mooie ronde bochtjes draaien. We zijn richting Wolkenstein geskiet, en ergens boven op, aan het einde van een lift hebben we even een bakkie gedaan. Vervolgens hebben we toch maar besloten om weer richting Fassa-dal te gaan, want we waren bang dat door de harde wind misschien her en der wat liften uit zouden vallen (Sellaronde was ook al dicht) en dat we dan dus de sjaak zouden zijn!

Daniël is zo rond de middag weer richting Judith gegaan, om met haar te gaan lunchen, en wij hebben weer genoten van de heerlijke goulashsoep ergens onderaan een piste richting Belvederre. Daarna hebben wa daar nog een zooitje pistes geslecht, alvorens we weer 3 uitvallers hadden: Jappie kreeg door de lastige ski-condities last van z’n titanium plaat en besloot om rechtstreeks terug te gaan naar Campitello; Rudi ging mee met Jappie zogenaamd om Bea op te zoeken (smoesjes natuurlijk), en Olaf stapte en de lift en die hebben we ook niet meer gezien (ook chickend out ;-). Dus uiteindelijk bleef de harde kern – bestaande uit Karin, Anita, René en ik – over voor het échte ski-werk!

Na verloop van tijd zijn we in Canazei beland, en hebben we lopend de Eitjeslift opgezocht. Achteraf bleek dat we gewoon in het Toeristentreintje hadden kunnen stappen, want die ging keurig naar de lift. Had een hoop lopen kunnen besparen… Vanaf Canazei zijn we na een liffie of 2 weer in het gebied bij Campitello gekomen en zijn we weer met de grote bak naar beneden gegaan. Daarna wee een paar potjes klaverjassen, pokeren en webloggen.

Het menu van vanavond: Vooraf natuurljk weer een emmertje saladebar, daarna Linzensoep of Knuddels met ham/tomatensaus, en toen het hoofdgerecht bestaande uit een schweine-achse (een enorm bot met en homp vlees eraan); en een toetje bestaande uit fruitsalade, apfelstrüdel, of Peer in vanillesaus… Héérlijk!

Tonnetje rond zitten we nu uit te buiken in de gelachkamer (waar de pokerfiches al weer worden verdeeld)

HIER zijn de foto’s.

Oant Moarn!