Zondag 28 Juni 2009.
Ik weet het… Het begint saai te worden, maar het is gewoon weer topweer als we de deur van de kempert open schuiven… Het is al lekker warm wanneer we aan het ontbijt zitten. Het wordt vandaag 28 graden!
We zouden vandaag lopen naar een uitzichtpunt op 400 meter, maar de benen van Stefke voelde goed, en zodoende hebben we de strafexpeditie verdubbeld qua hoogtemeters: we
gaan naar “Nosi” op zo’n 850 meter. Je hebt daar een schitterend uitzicht over de kom van de watervallen en het fjord.
Halverwege de tocht zag Annie in eens een rood-wit doek liggen op de weg halverwege, en dat had toch wel erg veel weg van een parapent! Even de verrekijker derbij, en ja hoor: der stond er gewoon een parapenter klaar om te starten! We konden ook de windzak zien, dus het was kennelijk een officïele startplek… Gauw het fototoestel erbij gepakt om wat foto’s te maken.
We waren kleddernat van het zweet en neusgaten zo groot als een buffel toen we op het hoogste punt aan kwamen, maar dan heb je ook wat! Ja Annie geeft natuurlijk nergens om: die loopt zó nog 1000 meter omhoog met die paardrij-dijen van der, maar holle-bolle-stefke had het wel even gehad. Schoenen, t-shirt en sokken ûût en genieten van het uitzicht vanaf de hut bij Nosi.
nadat we weer wat opgedroogd waren en gegeten en gedronken hadden zijn we aan de terugreis begonnen. Dat viel ook niet mee voor Stefke… We hebben de laatste 4 dagen elke dag behoorlijk gelopen, zonder rustdag er tussen, en dat begint zich nu te wreken!
Eenmaal beneden zijn we langs het water gelopen en het zag er toch wel érg aanlokkelijk uit dat glasheldere water. Het was bijna 30 graden, en we waren vies bezweet, dus zijn we eerst voorzichtig gaan pootje baden. Het water was gelukkig niet te koud en toen besloot ik om te gaan zwemmen (ondanks dat we geen zwemkleren bij ons hadden) Gewoon in de unterhöse ben ik gaan zwemmen. Héérlijk! Ik kon Annie Schillder zelfs overtuigen om ook een duik te nemen (ook zij in haar unterhöse und BH: We kennen hier toch niemand 😉 ) Nou daar knapt een mens van op kan ik u melden. Even lekker opdrogen op de steiger en vervolgens
via de lokale snackbar – voor ijs en sinas – weer naar de kempiff gelopen.
Daar hebben we even genoten onder de kersebomen van het weer, uitzicht, koele frisdrank, de rust, en al wat dies meer zijt…
Na het douchen heeft chefkok Stefke Annie getracteerd op flinderdaspasta met smack, prei, ui, knoflook en basilicum-tomatensaus (we hadden ook verse paprika maar die was ik vergeten) en Meloen-yoghurt toe.
Het is nu kwart voor elf ‘s avonds en ik zit nog in m’n t-shirtje buiten te webloggen, en Annie zit weer met haar neus in een spannend boek. Het is genieten hier!
HIER de foto’s van vandaag.
juni 29th, 2009 at 08:47
Nu ik zie dat jullie definitief op een andere amping staan, kom ik even terug op mijn cryptische reactie van 24 juni.
Waar ik op doelde: Jullie hebben daar het mooiste weer van heel europa zo’n beetje. De zon fikt den ganzen dag ongenadig op jullie bolletjes. En dan kies je een campiff met de naam: ‘Garen’..?!?!
Ongelovelijk!
Nou beantwoord deze vraag dan ook maar gelijk: ‘Just fine’, ‘medium’ of ‘well done’?
juni 29th, 2009 at 21:00
Aha.. Niet te veel door laten “Garen”, dus Medium done maar… Trouwens: 29 juni zijn we compleet doorgebakken 😉