donderdag 17 september: Naar zaal!

Ondanks dat ik vannacht toch “de helm” niet op hoefte, heb ik slecht geslapen. Christina heeft me vannacht toch maar aan de zuurstof gelegd omdat ze zag dat ik- en vooral m’n lichaam het er moeilijk mee hadden. Ze is vannacht nog 3x bij me geweest omdat de zuurstofslang uit m’n neus was getrokken. Vanaf 5 uur was ik zowiezo klaar wakker en had last van een dreinende linkerarm en pijn op de borst ter hoogte van de oude drain. Om een uur of zes kwam christine me goedemorgen wensen en heeft ze me een lekker senseootje gegeven en de laptop voor me gepakt, zodat ik radio 538 kon luisteren en de mail lezen.

Ik heb nog een leuke fotosessie gehad met de verpleging en heb met eurocross gebeld dat ik van de ic afging en toen was het tijd om de IC te verlaten. En nu lig ik op een 4-persoons kamer met drie sjagarijnige demente ouwe lullen en het is doodstil… vreselijk… iedere ademteug hoor je van ze. En de ellende is dat ik geen headset bij me heb zodat ik even naar internetradio kan luisteren of zo. Gelukkig zag een zustertje de paniek in mijn ogen en neemt ze er morgen een mee voor me.

De lunch was niet weg te krijgen op de banaan na… De verpleging kwam nog met een pneumatisch apparaat wat klinkt als een stengun, uitgerust met zo’n snorkel-mondstuk, en wat een afgrijselijke takkeherrie maakte, en of ik dat effe 5 tot 10 minuten tegen m’n mond wou houden… schijnt goed te zijn voor ingeklapte longen…

Ik heb de rest van de middag mogen genieten van zusters die billen schoonmaken van mijn tegenoverbuurman (zonder discreet scherm of gordijn of zo); het stationair draaien van een vrachtwagen voor een uur onder ons raam, en verder doodse stilte… Gelukkig kwam er bezoekuur tussendoor en werdt er wat gekletst… Ook ben ik nog gebeld door Eurocross dat ze proberen om mij begin volgende week te repatrieren. Dat kon ook Woensdag worden, afhankelijk van beschikbaarheid van quaratainebedden… Zal er wel op uitdraaien dat ik hier nog een week lig. Heerlijk… NOT!!!!! Kortom: tis behoorlijk doorbijten hier vrees ik de komende dagen…

Ik heb me verder vermaakt met uitzendingen van draadstaal via internet en toen kwam het avondeten alweer: een soort pasta met stukjes ham en soort sellerie salade.

HIER de foto’s en HIER een kort fillumpie…