Vanacht weer bout geslapen, en om 5 uur klaar wakker. Rond m’n stuitje begint het nu echt zeer te doen. Ik heb weer veel last van de ribben en daardoor ga je oppervlakkig ademen. Ik kan niet wachten tot ik ook eens op m’n zij kan liggen, zodat m’n onderrug wat ontlast wordt.

Ik heb in alle vroegte m’m mailtjes gelezen en beantwoord, en daarna kwam het ontbijt al weer. voor de lunch hebben ze alle hechtingen uit mijn bovenarm en pols gehaald, en het grote infuus (spaghetti uitlaat) is uit m’n borst gehaald. Daarna voelde ik me trouwens niet zo lekker: zweten en beklemmend gevoel op de longen en borst. En als je zag hoe lang de slang was die in je hoofdader gaat tot aan je hart werdt ik wel een beetje bang… zou der een oude klomp bloed ergens in m’n ader gekomen zijn? brrrrr…

Het eten was best lekker tussen de middag: kipfilet, rijst, worteltjes en nog een soort groente, en appelmoes toe.

Ik voel me ‘s middags een stuk beter. De linker ribbenkast voel ik niet als ik niet beweeg, en ik kan ook steeds makkelijker rechtop zitten. Ik zet het bed dan in de grootst mogelijke hoek, zodat ik het makkelijkst over het dooie punt kan kantelen. en dan kan ik een beetje meer op de billen zitten ipv op de onderrug. Wel rustig aan, want na 12 dagen plat liggen moet je voorzichtig zijn met rechtop gaan zitten want je gaat zó tegen de vlakte. Ik heb zowaar even geslapen vanmiddag met de headset afgesteld op “3fm alternative”… Daarna weer een zooi “De Wereld draait door” gekeken en toen kwamen Lia, Ralph en Ron de kamer binnen zetten. Ralph had al aangegeven dat ze langs wouden komen via de sms en vroeg of ik nog iets nodig had. Nou was mijn tandasta op, dus dat was mooi geregeld. Ook heb ik nog wat lectuur gekregen (voor in de ambulance overmorgen) en een reep chocola. (Die zal ik voor jouw bewaren Annie!). We hebben even gekletst over van alles en nog wat, en dat fliegerkamp nu wel erg uitgestorven is. Lia en Ralph gaan vanacht rijden en Ron gaat morgen op z’n gemakkie weg want die heeft een afspraak in Strassbourg maandag. Alleen Joop staat dan nog en nog een paar campinggasten. Dat was natuurlijk wel weer even hartstikke leuk dat ze langs geweest zijn.

Het diner bestond vanavond uit brood met ham, en weer die vieze vruchtenthee…

Nog 2 nachtjes slapen….. Joepie! toetel!
Stefke