Vannacht redelijk geslapen, maar top zal het nooit worden. Om een uur of 6 zat ik al weer achter de laptop.

Het is voor mij ongekende luxe: ‘s morgens komt er gewoon een zuster aan je bed en die vraagt: “nou meneer Griffioen; wat wil u eten?”… Kijk, zo kan het ook. Da’s nog eens wat anders als 3 kleine plakkies witbrood en een kuppie jam met een bak koffie. Dus ik heb heerlijk genoten van het ontbijt.

Om een uur of acht kwam m’n behandelend arts aan m’n bed om te bespreken wat er gaat gebeuren en om te kijken hoe het er voor staat. Hij was erg te spreken over het vakmanschap van de Oostenrijkse chirurgen, en vond dat ze het heel mooi opgelost hadden. Ook de arts was van mening dat revalideren nog niet in zicht is omdat het eerst moet genezen. Ook hij wil er naar toe dat ik zo snel mogelijk thuis kan “uitzieken”, mbv materiaal zoals een bed, rolstoel, po-stoel, looprek, etc. en wellicht met thuiszorg
en evt. de fisiotherapuit thuis. Ook het verplegend personeel en de fysiotherapeute denkt er zo over. Dus ze gaan morgen verder bespreken hoe het aangepakt gaat worden.

De fysiotherapeute is ook langs geweest samen met een stagair, en ik heb me vandaag zowaar zelfstandig van het bed naar een stoel kunnen bewegen, en al zittend heb ik zo m’n lunch kunnen eten. Dat moet allemaal gebeuren zonder linkerarm natuurlijk en zonder het linkerbeen te belasten. Het voelt wel raar en eng: het is net of de zwaartekracht 3x zo groot is geworden, en het diep inademen gaat ook weer wat lastiger. Alles heeft natuurlijk 2 weken gelegen, en nu staat- of hangt het weer. Het is ook heel eng om te zien hun dun m’n benen geworden zij in die 2 weken. Anita zei vanavond: “Lijken wel benen van een
invalide”.. En bedankt hé!… Ook m’n longen en de ademhaling voelt an weer raar aan. Ben zo slap als een vaatdoek. na een half uurtje heb ik de zuster even geroepen en ben ik weer op bed gekropen. De zuster zei dat ik behoorlijk wit om de neus geworden was, dus het is nog best zwaar.

Vanmiddag is het goede nieuws gekomen dat de “snelle test” mbt MRSA negatief is, en ik dus niet MRSA verdacht ben. Definitief weten we dat pas als de uitslag van de 2e test binnen is over 2 dagen. ik mag dus onbeschemd visite ontvangen, maar die visite moet daarna we de handen wassen en mag geen contact hebben met andere mensen in het ziekenhuis.

Vanmiddag om 3 uur is mijn vader op visite geweest. Hij heeft een heerlijk zout harinkje voor me meegenomen, en ook heb ik een jaarabonnement gekregen op het natuurblad “grasduinen”, nog voor m’n verjaardag. Daar ben ik zelf jaren lid van geweest dus dat is erg leuk! We hebben lekker bijgekletst en alle kaarten nog eens bekeken die ik gekregen heb in Lienz. Iedereen nog hééééél erg bedankt daarvoor! Ik heb ook de menu-keuze-kaart ontvangen voor morgen, en ook dat is ongekende luxe. Je kan voor het dagmenu gaan, of je kan zelf je hele maaltijd samenstellen uit een behoorlijke keuzemogelijkheid. Top!

Vanavond was het spercieboontjes, aardappelpuree, kipfilet en yoghurt toe.

Om kwart voor zeven kwam m’n kippetje binnen zetten. Ik moest nog even een zooitje formulieren onderteken voor de verzekering en nog wat dingen. Het was heerlijk om lekker even met z’n tweetjes te zijn. Ik heb me nog even weer overeind gehezen en heb een half uur rechtop op de rand van het bed gezeten. Annie is tegen half negen weggegaan.

Zojuist heb ik weer een trombosespuit gekregen en zijn alle vitale lichaamsfuncties weer even opgemeten.

HIER de foto’s van vandaag.