Vanochtend zag de bewolking er wat twijfelachtig uit: Dalmist waaide voor het hotel langs in flarden. Welke kant zou het zich op gaan ontwikkelen? Nadat de busjes weer volgeladen waren en er afscheid van Guido was genomen (Guido ging al naar huis), zijn we de Pordoi pas opgereden. Vol spanning over de top gereden om te kijken of het dal van Campitello ook vol met nevel zou hangen, maar dat was gelukkig niet het geval !!

Doorgereden naar de lage startplaats van de Belvedere en de spullen klaargelegd. Op startsignaal van Ayke zijn we allemaal erg kort na elkaar weg gestart, wat een prachtig gezicht opleverde van, pak ‘m beet, 24 paragliders in armada door de lucht. Ook Wilma zag haar kans schoon om -ondanks de fikse ribblessure – toch nog een glijvlucht te maken, waarmee meteen bevestigd werd dat het een HEEEEEELE goede beslissing is geweest om deze week niet te vliegen met de (waarschijnlijk) gebroken rib(ben)…

Helaas zag je dat er steeds meer en snel wolken binnen dreven, dus dit was tevens de laatste vlucht in dit prachtige gebied. Na een bakje koffie naar het hotel, alwaar iedereen zijn plannen opmaakte voor het vertrek naar huis. 1 busje is rond 16.00 vertrokken met 5 piloten, terwijl andere met de auto naar huis gingen.

Aangezien we vanochtend de schermen in de ochtenddauw opgeruimd hebben, leek het ons een goed plan nog even de schermen te luchten op de landing bij het hotel. Dat leek een goed plan, totdat het ging regenen. Toen waren de schermen weer nat !?.

’s Avonds hebben we nog een lezing gehad van de Canadese deelnemer aan de RedBull’s X-Alps van afgelopen zomer. Een imposante vent met een imposant verhaal. Helaas kunnen we niet op zijn naam komen, dus dat mag je zelf even opzoeken op internet. [Jeffrey: “Max Fanderl”. Zie de X-ALPS SITE voor meer info]

Na nog wat gezellig nakletsen en een biertje en snaps naar bed gegaan. 2 busjes vertrekken morgenochtend om 5 uur en wij zijn van plan om na het ontbijt te vertrekken. Lekker slapen dus !!
Tot morgen !!

HIER de foto’s.