Ok Jacqueline; hier is de update…

3 Weken geleden is het externe fixateur verwijderd, en sinds die tijd heb ik nog steeds veel last van m’n onderarm en pols. Ik kan het nog steeds niet stellen zonder pijnstillers, dus dat is vervelend.

Afgelopen Donderdag ben ik naar de revalidatiearts geweest in het ziekenhuis in Heerenveen, en heeft ze even naar mijn “probleempjes” gekeken. Schouder en bekken zag er redelijk goed uit qua herstel en beweging, maar die pols dat kan nog wel voor problemen zorgen. Herstel zal zowiezo een langdurige kwestie worden. Zij was ook behoorlijk pessimistisch over mijn plan om wellicht toch mee te gaan op wintersport in Januari.

Nou was het de bedoeling dat ik ergens volgende week weer naar het ziekenhuis zou gaan om al het metaal uit m’n lichaam te halen, maar helaas.. Vrijdag werd ik gebeld door het ziekenhuis dat ik pas 14 December terecht kon. Had iets te maken met een andere patiënt die iets soortgelijks had en dat er dan apparatuur al beschikbaar was (of iets van die strekking). Raar verhaal, en ik baal dus als een stekker, want ik wil van die pijnstilers af en aan de revalidatie beginnen van m’n schouder, arm en pols. Nu gaat dat echt niet.

Ik ga Maandag dus bellen met het ziekenhuis, want ik heb het idee dat de chirurg niet op de hoogte is van mijn sores…

Afgezien van m’n arm en pols gaat het eigenlijk best goed:
– Ik loop al prima met (en soms zelf zonder) 1 kruk…
– Ik heb met gevaar voor eigen- en andermans leven al autogereden 😉
– Ik ben vandaag samen met Anita op de fiets gestapt en naar Jaap en Annie gereden om naar paardrijden te kiek’n
– En ook een andere – wat meer intieme – mijlpaal is bereikt, waar ik verder niet over wil uitwijden :-0

Verder ga ik 2x per week naar Fysio sport in Wolvega, waar ik allerlei oefeningen doe op fitnessapparaten (vooralsnog dus voornamelijk voor de de beenspieren)

Dus… Hopelijk kan ik wat aan die operatie datum doen Maandag, en anders loopt het herstel dus weer een maand vertraging op.. Bummer!

Ik houd jullie op de hoogte…