Vandaag hebben Annie en ik de kempert van mien schoonlui aangetrapt (om hem even uit te testen), en zijn naar Ezumazijl getogen… Daar staat het oude dijkhuisje waar mijn “oer-Pake en Beppe” jarenlang gewoond hebben en waar mijn oma geboren is. Ik heb daar dierbare herinneringen aan, en nog altijd als ik de Grutto of de kievit hoor, denk ik aan Ezumazijl vroeger en wordt ik weemoedig van binnen…

Het huisje is inmiddels niet meer in de familie, want het is in December verkocht. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en heb me even voorgesteld aan de nieuwe eigenaar, die druk bezig was het hele huisje compleet te renoveren. Een heel aardige jongen die erg geïnterresseerd was in de geschiedenis van het huisje, dus ik ga hem een zooitje oude foto’s van het huisje (en zijn bewonders) mailen. We mochten alles even zien binnen, en dat was erg leuk. Het was natuurlijk niet meer zoals vroeger, met een potkacheltje en 2 bedstee’s, maar de oude bedsteedeuren waren er nog.

We hebben daarna even rondgelopen en de sluis even bekeken en zijn toen na een bakkie koffie in de kempert richting Lauwersoog vertrokken. Daar hebben de kempert geparkeerd en hebben we een mooie fietstocht gemaakt door het balastplaatbos en de marnewaard.

HIER  de foto’s, en hier beneden 2 pano’s en de fietsroute in het geel… Groeten! Stefke.