Vandaag hebben Annie en ik de kempert van mien schoonlui aangetrapt (om hem even uit te testen), en zijn naar Ezumazijl getogen… Daar staat het oude dijkhuisje waar mijn “oer-Pake en Beppe” jarenlang gewoond hebben en waar mijn oma geboren is. Ik heb daar dierbare herinneringen aan, en nog altijd als ik de Grutto of de kievit hoor, denk ik aan Ezumazijl vroeger en wordt ik weemoedig van binnen…
Het huisje is inmiddels niet meer in de familie, want het is in December verkocht. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en heb me even voorgesteld aan de nieuwe eigenaar, die druk bezig was het hele huisje compleet te renoveren. Een heel aardige jongen die erg geïnterresseerd was in de geschiedenis van het huisje, dus ik ga hem een zooitje oude foto’s van het huisje (en zijn bewonders) mailen. We mochten alles even zien binnen, en dat was erg leuk. Het was natuurlijk niet meer zoals vroeger, met een potkacheltje en 2 bedstee’s, maar de oude bedsteedeuren waren er nog.
We hebben daarna even rondgelopen en de sluis even bekeken en zijn toen na een bakkie koffie in de kempert richting Lauwersoog vertrokken. Daar hebben de kempert geparkeerd en hebben we een mooie fietstocht gemaakt door het balastplaatbos en de marnewaard.
HIER de foto’s, en hier beneden 2 pano’s en de fietsroute in het geel… Groeten! Stefke.
-
- Onze fietsroute door de Lauwersmeerpolder
-
- Ezumazijl Panorama vanaf de dijk
-
- Ezumazijl
april 7th, 2010 at 22:01
Ja Jef Peke), dat is nu nostalge. Weet je nog dat Pake altijd een oude kinderwagen had staan die wij gebruikten om mee te spelen. Eigenlijk was het zo dat ik er een soort plank op vast zette en daar jou dan op liet zitten en dan duwde ik je de dijk af. Uiteraard met de beste bedoelingen. En weet je nog dat we stiekem een sigaar rookten in de oude auto van Pake die naast het huis stond geparkeerd? En dat Pake dat ontdekte en er ‘gezellig’ bij kwam zitten en de raampjes dichtdraaide? Ik word nog steeds misselijk van sigaren.
Liefs van je altijd zorgzame zus (Dora)
april 9th, 2010 at 09:49
Hoi daar
Leuke fotos ben daar ook al heel lang niet geweest
is nog weinig veranderd herken er nog veel van.
Als je er naar kijkt hoor je nog steeds bepe lachen.
leuk om weer terug te zien.