donderdag 15 juli

De een na laatste dag van de vakantie, ik (anita) doe wederom het verslag. We rijden inmiddels terug naar huis (het is nu de 16e) en ik zit met de laptop op schoot om het verslag te doen van gisteren. Het was gisterenavond onverwachts zo gezellig, dat het te laat was om nog het verslag te doen…..

Enfin, we stonden gisteren weer op met het zonnetje, ook wat bewolking en een goede temperatuur. Jeffrey heeft de fiets gepakt om brood te halen in het dorpje ongeveer 2 km. verderop. Een mooi fietstochtje met wat dalen en stijgen. Na het gebruikelijke ontbijtje, inpakken en nog even de jonge katjes gezien te hebben, zijn we vertrokken verder noordwaarts.

We hadden bedacht om verder te gaan naar Ruffieux, een dorpje boven lac du Bourget, vlak bij Col de Sapeney. Jeffrey dacht dag PNN daar nog zou zitten, gezellig.

Rond half 2 kwamen we aan bij het landingsveld (een mooi groot veld en je kon gelijk ook de start zien) maar er was niemand en er werd ook niet gevlogen…
Het leek erop dat de wind boven op de startplek aardig cross was. Dus toen maar naar de camping, de aardig meneer van de receptie (Jean-Paul, die goed engels kon) wist ons te vertellen dat Geert, met de groep ongeveer 5 dagen geleden terug naar huis waren gegaan, dat ze er ongeveer 10 dagen waren geweest. Dus helaas…

We hebben toen een mooi plekje uitgezocht onder de bomen in de schaduw, even gegeten en op de camping rond gelopen. ‘s Avonds werd er een gezamelijk eten georganiseerd, met een menu van vooraf tomaat/mozzerella, dan lasagne met groente en geitekaas en toe tiramisou, voor weinig…. dus dat leek ons wel wat,
dus hadden we ons daar op ingeschreven. Het was inmiddels een uurtje 3 en zijn we gaan fietsen richting het meer, zwemkleding mee dus onderweg nog even badderen. Toen we van de camping af fietsten, hingen er toch een aantal pents + delta’s in de lucht… Tja, dat was wel even slikken… maar ja; de camper stond helemaal geinstalleerd, je zit met het vervoer naar boven, etc. etc. 

We hebben een mooie fietstocht gemaakt, ook nog even lekker gezwommen en rond 6 uur waren we terug op de camping. ‘s Avonds was het heel gezellig, we zaten met een stel nederlanders en een groep belgen aan een lange tafel. Het eten was heerlijk en de sfeer heel leuk, dus we lagen dan ook pas tegen half 1 in bed.

vrijdag 16 juli

Na het ontbijt, opruimen en even de camping betalen zijn we om kwart over 9 vertrokken naar huis. Ik kreeg toen we net reden al een sms-je van Nathalie dat ook zij al onderweg waren naar huis vanuit Greifenburg. Gerard en Marianne gaan nog even een weekje door, naar Westendorf en misschien nog naar Zwitserland, volgens mij gaan ook Jan en Tjitske vandaag of morgen naar huis.

Het is nu kwart over 12 ‘s middags als ik dit typ, tot nu toe gaat de reis voorspoedig, de franse wegen zijn lekker rustig en we zitten nu op de A31 – ten noorden van Dijon. Tomtom zegt dat we vanavond om half 8 aankomen.

Dit is het einde van onze vakantie, en we hebben het ontzettend getroffen met het weer. We hebben veel gevlogen de eerste week en veel gezelligheid gehad!!! De 2e week was ook heel erg leuk, we hebben veel gezien, gedaan en op leuke campings gestaan. Totaal hebben we zo’n 3600 km. gereden, en de twee weken zijn om gevlogen, maar toch hebben we het gevoel dat we heel erg lang weg zijn geweest. Daarom is het dan toch ook wel weer fijn om naar huis te gaan, naar de beestjes.

Ow ja… De foto’s van onze eerdere postings van 12, 13 en 14 juli zijn er ook opgezet…

Binnenkort volgt nog een Google-Maps kaart van onze zigeunertoer… Groetjes!

Gisteren. donderdag 15 juli
Ik, Sjeeraar, was gisteren nogal beroerd. Eerst dacht ik dat het aan het eten lag (ik had snoekbaarsfilet op advies van Jappie), maar na analyse van onze ambu-medewerkster Wilma kon het wel eens zijn dat ik een zonnensteek had. Want het was tagsüber zo’ n 37gr. C. en ik had op het heetst van de dag een deltist uit het graan geplukt. En als ik mijn dag terug bekijk, bleek dat ik de hele dag niet had gepinkeld. Ze kon dus wel eens gelijk hebben. Dus ben ik vroeg in m’ n mandje gekropen. Gelukkig heb ik de boel kunnen herkauwen en heb ik de nacht goed doorstaan.
Vanochtend was het natuurlijk weer het zelfde ritueel als altijd. Veel zon, lekker ontbijtje, lekker chillen, kopje koffie, even kijken op het landingsveld, weer een kopje koffie, etc. Tegen 10:30uur met de busjes naar boven gegaan. Op de Emberger was het weer retedruk met bejaarde brokkenpiloten, ofwel deltisten. De wedstrijd was nog steeds bezig. Al snel hadden een aantal van ons een raar gevoel over het weer. Er was al een behoorlijke bloemkoolwolk ontstaan aan beide kanten van de start en de wind kwam vrij hard uit het oosten. Na een aantal vreemde starts van collega-schermvliegers hebben we gezamelijk besloten om naar Wassertheuer, de 700m. start, te gaan. Dit bleek een goede keuze te zijn. Er stond een lekker windje en al snel was iedereen vliegklaar. Omdat het er naar uitzag dat het zou gaan onweren deze middag, ging iedereen asap naar de landing. Achteraf was dit niet nodig geweest, maar dat weet je nooit van te voren.

‘s Middags hebben we weer wat rond gelummeld om vervolgens ‘s avonds lekker te gaan nassen in het restaurant van de kempiff. Omdat het donderdag was, had een groot deel van ons halve kippen/hanen besteld. En de kippetariers bestelden wat anders. Na het overheerlijke eten kwam Marina, de Oostenrijkse serveerster waar iedere man stiekum een beetje
verliefd op is, ons een afscheidskado aanbieden. Ze bood ons een fles zelf gemaakte rode wijn o.i.d. aan die we als Laffe Teckels met elkaar moesten opdrinken. TOP! Dat gaan we doen. We willen dan ook in week 37 in Annecy de fles meester maken. Nu hebben Tjitske en Den Vloam de fles meegenomen naar huis om deze te bewaren. ‘t zou me niks verbazen als in week 37 de fles ‘per ongeluk’ leeg gelopen is. Aber Lieber Marina, Vielen dank für den Wein!
Na het eten zijn we alweer bij de tent aan het afpilsen geweest. Ook dit was weer erg gezellig. We kregen nog bezoek van een motvlinder die anabole steroiden gehad had. Op de foto zie je de vlinder met een vinger van Peter.
De laatsten, Tjitske, Marianne, Max en Nathalie gingen tegen 01:15 uur naar bed. ‘t Was dus gezellig. Op zich wel een prestatie van zowel Natalie als Max, want beiden moesten ‘s ochtends vroeg opstaan. Nathalie omdat ze naar huis ging en Max omdat ie om 8 uur al moest vliegen.

Vrijdag 16 juli
De dag van het definitieve vertrek van de alle resterende Laffe Teckels. Nathalie en Jappie zijn ‘s ochtends vertrokken, Marianne en ik tegen 11 uur en Tjitske en Den Vloam vertrekken tegen 20:00 uur.
Nadat N&J waren vertrokken hebben wij ook al gauw omze villa in de auto. Na een afscheids- en ereronde over de camping zijn wij over de Gross Glocknerstrasse naar Westendorf vertrokken. De Gross Glockner was indrukwekkend. Kiek moar us eem’ n op de ploatties. Gelukkig was de temperatuur op 2700m ook redelijk, nl. 22 gr. C. De hele week is het al
boven de 30 gr. en da’ s te warm.
In Westendorf zijn we eerst bij Marianne, Netty en Leo geweest en hebben daar een biertje gedronken. Hun huis, Landhaus Ambiente staat er nog steeds prachtig bij. Marianne (van Leo) wist een goed adres om te overnachten en daar zitten wij nu dan ook. We zitten bij Haus Leo. Erg leuk, want Leo (ja, een andere) is Oostenrijker en Margreet is een echte Friesin. Hun kinderen spreken dan ook Oostenrijks, Nederlands en Fries. Dit huis is echt een aanrader.
Het is gaan regenen tijdens het eten. We hebben lekker gegeten in een typisch Oostenrijks Gasthof. Inmiddels is het wat afgekoeld, maar het is nog steeds ewrg warm en vochtig.
Morgen blijven we hier nog, omdat er wat slecher weer wordt verwacht. Zondag vertrekken we waarschijnlijk naar Andelsbuch. Maar dat laat ik wel weten op deze fantastische weblog. Nu ga ik slapen, dus tot morgen.

De foto’ s van gisteren en vandaag