Vandaag belooft het een mooie vliegdag te worden. De wind zou er uit gaan, en de zon zou weer uitbundig gaan schijnen.
Na het heerlijke ontbijtje (van “zwarte-varkjentjes-ham-op-brood” en een heerlijk gebakke eitje) zijn we al gauw naar de “huisberg” getogen. Der was nog niemand in de lucht maar daar zou verandering in komen. De wind kwam redelijk uit het westen, dus werdt er gestart van de westkant. We (Marc, Jappie en ik) hebben even beneden de start gezeten en de starts van Herman, Maarten, Gijsbert en Henk gefilmd en zagen dat het al goed droeg. En nadat Ric ook gestart was ben ik me gaan klaar maken.
Westelijke kant start Sierra de Lijar
De wind draaide steeds meer naar het noord-westen, en begon al best cross te staan. Na wat opstartproblemen ben ik goed weggestart, en ging meteen as een raket omhoog. Al vlot zat ik aan de wolkenbasis boven de start, en zag beneden een groen scherm in de hulstbosjes liggen. De wind was aan de haal gegaan met het scherm van Jappie, en dus hebben ze besloten om hier niet meer te starten, maar naar de weststart te rijden. Ik zag vanuit de lucht dat het daar al een drukte van belang was voor de start, dus dat was nu the place to be.
Ik heb nog lekker een uurtje rondgevlogen- in af en toe best turbulente condities – en ben de berg overgestoken naar de weststart. Daar heb ik nog een tijdje gevlogen en heb nog gewtijfeld of ik zou toplanden, maar de condities waren té heftig. De wind was inmiddels ook behoorlijk toegenomen, en je kwam tegen de wind in nauwlijks vooruit. Ik vond het op een gegeven moment wel genoeg, en ben richting de landing aan de weg gevlogen. Ook boven het dal was het af en toe rete-thermisch, dus ik had besloten om niet bij de ruïne te landen maar gewoon op de landing bij de weg. Daar heb ik de boel ingepakt en heb genietend van de zon m’n lunch genuttigd.
Na verloop van tijd meldde Herman zich over de porto en zij dat ik beter bij de ruïne had kunnen landen zodat ik makkelijker opgehaald zou kunnen worden: nu had ik kans daar de hele middag te moeten zitten. Dat zou in deze omstandigheden écht geen straf zijn, maar gelukkig wou Henk mij wel even ophalen. Hij heeft trouwens even opgemeten hoeveel tijd het extra kost (vanaf de ruïne) om iemand op te halen, en dat viel reuze mee… In principe ben je in 20 minuten weer terug. Maar dat was allemaal niet nodig, want toen Henk bij mij arriveerde melde Herman over de porto dat de wind te hard geworden was en dat we naar El Bosque zouden gaan.
Jappie – de enige piloot van ons die nog in de lucht was – werdt gesommeerd te gaan landen als ie mee wou; en anders was het z’n laatste vlucht deze vakantie… 😉 Dat viel voor Jappie nog niet mee, want af en toe ging ie mét oren nog omhoog. Uiteindelijk landde hij keurig bij ons en hebben we even geholpen z’n scherm op te vouwen,
en werden we al spoedig opgepikt.
Eenmaal aangekomen bij de landing van El Bosque bleek de wind té cross te staan. Op dat moment is de groep gesplitst in een kluppie dat het toch nog wou proberen op de huisberg; en een kluppie dat daar geen zin meer in had, maar wel zin had om de laatste avond relaxed in te gaan, en een lekker biertje en een stukkie droge worst te gaan nuttigen op het dakterras 🙂 . Dus de spullen even overgeheld in de juiste auto en toen zijn Jappie, Marc, Gijsbert en ik terug gegaan naar Algo, en de overigen zijn de huisberg weer op gereden.
Zoals gezegd hebben wij genoten op het dakterras, en daarna hebben we Gijsbert opgepikt om lekker wat te gaan drinken op het plein in Algo. Daar was het een drukte van belang en overal klonk muziek want de Algodonalers luiden altijd fanatiek het weekend in! Een heule goede gewoonte zeg ik! We hebben behalve wat gedronken ook weer een zooitje tapas laten aanrukken, en dat was dederom héérlijk en belachelijk goedkoop! De ander groep heeft uiteindelijk nog leuk kunnen vliegen en zijn gaan eten in het restaurant net buiten het dorp.
Wij zijn vervolgens naar JJ’s place gegaan en hebben daar wat koffie-cognacjes, canasta’s en biertjes soldaat gemaakt, en een paar potjes gepool-biljart. We hadden afgesproken dat we met de hele groep nog een fleske Canasta zouden soldaat maken om de week feestelijk af te sluiten, dus rond een uur of elf zaten we met de hele bups in het Eurofly basecamp aan de Canasta… Daarna hebben wij (Marc, Jappie en ik) afscheid genomen van iedereen, want wij vliegen morgenochtend om 10:40 weer naar Nederland.
Eenmaal terug in het appartement hebben de klokken gelijkgezet (zomertijd gaat vannacht in) en ik heb voor de zekerheid op mijn aaifoon de optie “Stel klok automatisch in” uitgezet, en de klok handmatig een uurtje vooruit gezet. Dit om de risico’s enigzins te spreiden… Wat dat voor gevolgen had lees je morgen 😉
HIER de foto’s van vandaag. Oant Moarn! Jeffrey.
Recent Comments