Alhoewel we verwachtten met boudweer wakker te worden, scheen het zonnetje heerlijk… Ook ‘s nachts heeft het niet geregend. Zou het koufrontje uitgeblust zijn of gewoon laat? Affijn, voorlopig is het weer prima!

Na een lekker ontbijtje buiten met z’n allen kregen een paar mensen al vroeg vliegjeuk, te meer omdat het front later op de dag wellicht binnen zou komen. Ook de thermiekgroep van Annie is een uur eerder begonnen, dus het was wel vroeg vanmorgen. Dientengevolge reden we al om 9:15 met een busje naar boven.  Daar was net de thermiekgroep al weg dus we hadden de hele start voor ons zelf.

Ik heb me “opgeofferd” om winddummy te spelen dus ben ik als eerste weggestart. De rest volgde al snel. Miep is ook mee naar boven gegaan want die gaat een tandem doen met Jan. Hoewel het nog vroeg was droeg het al aardig, en ik heb ook een mooi duurvluchtje kunnen maken. Ik heb een nieuw harnas van Airtime geleend om uit te proberen. Het hanas wat ik heb (Kortel Kamasutra) is het meest comfortabele harnas wat er te koop is, maar hij is wel zwaar en groot. Daarom probeer ik nu de Swing Connect Light 2.  Ik ben na wat draaien bij de Emberger en het neusje overgestoken naar Wiesflecker, en daar heb ik heerlijk gesoard. Ook de rest heeft lekker kunnen vliegen inclusief de tandem.

Nadat iedereen weer geland was hebben we lekker gelunched met z’n allen en ons bezig gehouden met het oud-oostenrijkse kempiff hangen… Erg relaxed. Marianne, Miep, Wilma, Lieneke, Tjiske, en Jantine zijn gaan shoppen in Spittal. Langzaam maar zeker kwam er wel meer overontwikkeling en de wind begon toe te nemen. Jasper en Nathalie moesten naar Greifenburg, maar hebben eerst Wouter en Gerard afgezet op Wiesflecker. Daar was de thermiekgroep ook, en een aantal was al weggestart en geland (waaronder Anita). En toen gebeurde het: een keiharde wind stak op en overal zag je weer enorme wolken stuifmeel langs de bergkammen gaan… Op de kempiff hebben de daar aanwezige teckels alle luifels ingedraaid, stoelen binnen gezet, en alles wat weg kon waaien gezekerd en veilig gesteld. De wind was gigantisch hard en hier en daar zijn luifels en tenten gesneuveld. Maar wat erger was: er was nog een piloot van de thermiekgroep in de lucht, en die is rechts van Wiesflecker naar beneden gekomen. Het zag er allemaal ernstig uit, maar godzij dank mankeerde hij niets! Vliegen was er dus niet meer bij voor de mensen op Wiesflecker, dus we kunnen nu wel vaststellen dat Wouter echt een nieuwe term geïntroduceerd heeft: “Een Wouter-momentje”… Dat betekend dat je wel met het busje naar boven gaat, maar niet vliegt. Dit was al de 2e keer voor Wouter.

De teckels op de kempiff zijn met een biertje de LT tent ingevlucht en hebben daar de storm en regen uitgezeten. Dat duurde maar een kwartiertje, en toen was de lucht weer schoon en kraakhelder. De zon brandde er weer over!

De rest van de middag hebben we weer relaxed gedaan en de aankopen van de dames uit Spital bewonderd. Ook de duitse vliegschool die weer vrolijk aan het vliegen was terwijl het nog steeds pittig waaide, genoot veel bijkijks…

‘S avonds hebben 10 van ons weer wat pluimvee uit elkaar getrokken (Hunchen!) en de rest heeft a’ la carte gegeten. Airtime was naar de mexicaan dus het was lekker rustig in het restaurant. Na het eten weer chillen in de LT partyyent en toen noar bedde…

HIER de foto’s.