Bij het 400-soorten-bier-café
Stefke tiept de weploggert:
Ik hou het kort want het is 20:50 en we gaan zo meteen naar de Familie Petit (het 400 soorten bier-restaurant aan de overkant van de Drau) om een pintje te pakken. Het is al donker en de krekels tjirpen. En zojuist landde er nog een paraglider die dus in het donker gestart is (met bergwind) en midden op de kempif landde… Wat een dare-devil!
Vandaag hebben we (tijdelijk) afscheid genomen van de famile Den Vloam, want die hebben vanmorgen de boel ingepakt en staan nu dus in Lermoos. Daar gaan wij- en de familie Steengroeve Maandag ook heen… Max en Patrick gaan ook naar huis vandaag, maar ze willen eerst nog een (duur)vluchtje maken. De thermiek is weer laat vandaag, en pas na tweën begon het een beetje te dragen. Daar konden P&M niet op wachten want ze willen om 14:00 uur weg, dus zij startten als eersten weg. Helaas zat een duurvlucht er niet in, en hadden wij natuurlijk op elke draai commentaar… We waren net Waldorf en Staedtler van de muppetshow. 😉
Op een gegeven moment leek het toch goed te worden, en zijn we vlak na elkaar weggestart. Jasper vond het wat te bumpy en koos al spoedig voor de landing. Jorden en ik hadden er kennelijk minder moeite mee, want wij zijn samen op “toernee” gegaan. Met wat moeite en geduld kwamen we allebei boven de Emberger uit, en na een stief kwartiertje draaien kreeg ik – nadat ik in een soort luchtzak kwam, en 5 meter naar beneden donderde – een frontstall, en toen vond ik het tijd om de Emberger te verlaten. Jorden vond dat een goed idee en is mij gevolgd. Boven Wiesflecker nog even een paar wat meters “tanken”, en door naar Steinfeld. Daar vond ik ook een mooie bel, en al vlot kwamen er 5 penters en een deltist ons opzoeken… Daar waren we na een paar honderd meters stijgen ook flauw van en staken over richting Stagor. We kwamen vrij laag aan, en vonden helaas geen thermiek meer. Omdraaien dus, en kijken hoe ver we terug kunnen komen. Ik verwachtte dat we bij Steinfeld zouden moeten landen, maar uiteindelijk zijn we schrapend langs de helling helemaal terug gekomen op de kempif met een “straight-in”.. Jorden vond dat top, want hij kneep hem as een ouwe dief, en zou zelf allang gaan landen bij Steinfeld of zo… Leuk dus!
—– weblogpause… nu gaan we eerst even afpilsen bij de familie Petit ——–
—– einde weblogpause: we zijn weer terug ————————————-
Inpakken was geen sinecure, want het was niet te huffen zo heet… Gauw onder de tarp in de schaduw en… BIER & DROGE WORST! 🙂 Nadat we het WK Relaxeren voor gevorderden hebben verbeterd hebben we bij de tent gegeten. Miep en Jorden hebben Tortellini gegeten, en Jappie en ik hebben noodles gegeten, met een groene salade uit het restaurant.
Na de afwas en de koffie zijn we dus naar het restaurant/cafe van de familie Petit gewandeld (400 soorten bier) en hebben daar in de tuin een fijne tripple bier/witbier/witte wijn genoten. Daarna weer terug gewandeld, en nu zitten we dus gezellig de dag af te sluiten met een wit wijntje en cabanossi worst.
Nou… Ik zou het kort houden, maar het is al weer een heul verhaal 🙂
HIER nog wat digitale indrukken van alweer een topdag!
