Woutert start

Vandaag is het weer lekker weer, en we hebben na een lekker ontbijt (met gebakken eieren) de spullenboel gepakt en zijn naar de startplek Poniente gereden (weststart Algodonales). toen we daar aankwamen zat er nog best veel bewolking om de berg, en we keken recht tegen de wolkenbasis aan. Rustig even wachten en al gauw ging de wolkenbasis omhoog. We konden ook niet te lang wachten want anders zou de wind spelbreker worden.

Je kunt wel raden wie weer haantje de voorste was (Stefke Stuntpiloot) en toen ik lekker boven bleef ging de rest ook klaar maken en starten. Voor een aantal onder ons was het de eerste keer na de winterstop, en was er hier en daar toch wat spanning ;-). Maar uiteindelijk is iedereen netjes gestart. Het was leuk vliegen want behalve de soarwind kwamen er ook mooie bellen door. Na een poosje werd de wind toch behoorlijk stevig en ook aardig bumpy bovenin, dus na een uur stond iedereen weer aan de grond.

Nadat we de boel ingepakt hadden en de auto opgehaald van boven zijn we naar het stationnetje-restaurant nabij Corip gegaan. Daar hebben we lekker gegeten en gedronken en plannen gemaakt voor de middiag. Sommigen gingen naar de finka terug wandelen; sommigen gingen naar het dorpsfeest van Montillano, en sommigen gingen weer met de auto terug naar de finka. Eenmaal terug hebben we lekker gehangen en een borrelt genoten.

’s Avonds zijn we gaan uit eten bij restaurant El Cortijo nabij Algodonales. Daar zijn Jappie en ik al vaker geweest toen we met Eurofly naar Spanje zijn geweest. je kunt er heerlijk eten en het is daar heul gezellig. En gezellig was het! Zeker nadat de 5 (!) flessen rode wijn soldaat gemaakt waren brak de meligheid los. We hebben ons een bult gelachen; ik heb er nog spierpijn van! (En het eten was ook heul HEUL lekkert en veul 🙂 ) Volgevreten en moe van weer een superdag vertrokken we weer huiswaarts. Onderweg moest een Berlingo overigens na een noodstop nog even langs de weg geparkeerd worden met alarmlichten aan, want de chauffeuse had krampjes en ZEER hoge nood. Gelukkig waren er papieren zakdoekjes aan boord, en kwam er geen auto achter ons aan, zodat we de oud-spaanse traditie van het snelweg-goot-poepen weer in ere kunnen herstellen…

Voor het slapen gaan nog even collectief een Sherry’ tje of anderszins, en toen moe noar bedde.

HIER  de foto’s van vandaag.

<-  Vorige  Volgende  ->