Beneden in de kloof

Stefke weer:
We zijn een half uurtje eerder opgestaan dan normaal, want wellicht konden we nog een vluchtje maken voordat de voorspelde harde wind erin zou komen. Maar het waaide ’s nachts al behoorlijk en eenmaal de kop buiten de deur gestoken konden we de Lenti’ s al boven de Lijar zien, dus de meesten onder ons geloofden het wel. Bart wou toch nog wel even boven kijken, en omdat Jan toegezegd had mee te gaan, was hij ook van de partij. Annie en ik hadden weer last van een fout ingestelde wekkert, dus we kwamen als laatste aan de ontbijttafelt.

Vandaag gaan we wandelen bij het Gieren reservaat nabij Grazalema, maar daar moeten we nog wel even vergunningen voor halen in het kantoor van de natuurvereniging in El Bosque. Er waren nog 10 plekken over (20 maximaal per dag) en we waren met z’n elven, dus we moesten het nog even proberen bij een ander kantoortje verderop. Daar werd die ene extra toegestaan en we kregen de permit. Toen weer in de auto en de bergen door richting Grazalema. Daar hebben we eerst even een bakkie gedaan en gewacht op Jan en Bart (vliegen zat er idd niet in) en zijn toen doorgereden naar de start van de wandeling.

Het is echt een skitterrond gebied, dat je beslist gezien moet hebben als je hier in de buurt bent. De wandeling was adembenemend (letterlijk) en met name de afdaling halverwege naar de bedding van de rivier helemaal onder in de kloof was best pittig (zeker terug omhoog). Sommigen geloofden het dus wel en bleven voor de afdaling wachten in het zonnetje. Onderweg veel Gieren gezien op de richels en prachtige natuah. Beneden in de kloof was een enorme grot met stalactieten (hangen) en stalagmieten (staan) en overal indrukwekkende rotswanden en uitzichten. Nadat we 3567580000 foto’s genomen hebben zijn we weer aan de terugklim begonnen.

aas-kippen op de richelt

Eenmaal terug bij het begin van de wandeling hebben we de voeten even in de waterbak gehangen en lekker uitgerust in het zonnetje. Op de terugweg naar huis hoopte we een lekker eettentje te vinden bij Zahara, maar dat was niet veel. Dus we hebben in Zahara wel even een biertje genuttigd en zijn toen doorgereden naar Algodonales. Daar zouden we gaan Tapas eten, maar bij nader inzien leek ons Tapas eten op het oude plein van Puerto Serrano toch gezelliger. Dus nadat we nog een slokske gedronken hadden naast de kerk van Algo zijn we doorgereden naar Puerto Serrano. Daar was op het oude plein geen enkele eettent te vinden, dus heeft Bart even aan een oude spaanse knar op het plein gevraagd waar we lekker konden eten: “Meson Kiko” was het antwoord, en hij wou ons er ook wel even heen lopen… Dat aanbod hebben we maar afgeslagen, omdat de naam meer deed denken aan een bordeel dan een Tapasbar, en omdat de oude man niet zo vlug ter been was.

We hebben het hele dorp gezien en eindelijk vonden we een restaurantje wat er wel een beetje leuk uitzag: “Meson Kiko” heette het… 😉 Nou het was dus idd en prima tentje met een hele vlotte en razendsnelle obert. Tapas voor 11 man was de opdracht, maar toen 2 rondjes met tapas geserveerd – en niet eens helemaal verobert – waren zaten we allemaal eigenlijk allemaal al nokkie-nokkie. Toen heeft Bart maar even gezegd dat het genoeg was, tenminste… Dat was de bedoeling. Toen na een kwartier nog een ronde doorkwam en 10 minuten nog een was wel duidelijk dat afbestelling niet helemaal goed doorgekomen was. :-

Uiteindelijk was het dan toch klaar en na en heerlijk toetje en nog een gratis borrelt gingen we volgevreten en na-boerend weer noar de finka. Het was weer een pr8ige dag ondanks at we niet konden vliegen

HIER (een klein aantal van) de foto’s van vandaag.

<-  Vorige  Volgende  ->