Jorden en Wilma in de lucht

Vandaag is het weer skitterrond weer. Het is niet zo koud geweest als gisteren gelukkig. We hebben zeer relaxed weer ontbeten met z’n allen en we hebben vandaag het plan opgevat om met de Teckels vlak achter elkaar te starten en dan via Stagor naar de Weissensee te gaan en als het mogelijk dan doorsteken naar achteren. Maar omdat er zuid-wind voorspelt word later op de dag, zal dat laatste lastig worden.

Zo rond 11 uur zijn we met Seppie naar de Emberger gereden en hebben ons langzaam gereed gemaakt. Er bleef na lang vechten een paraglider hangen, dus het droeg. Jorden is als eerste weggestart, en ik er vlak achteraan. Ook de rest volgde na een tijdje, dus we konden ons omhoog werken om weg te kunnen steken richting Stagor. Wilma probeert vandaag een Advance Epsilon uit dus die moet nog een beetje wennen aan het scherm. Ik zat redelijk vlot aan het “plafond” en de rest was bezig zich omhoog te wurmen. Na een poosje hadden de meeste wel genoeg hoogte en heb ik de aftocht richting Stagor aangeroepen, en in colonne gingen we achter mekaar oostwaarts. Het ging best leuk omhoog en iedereen heeft Stagor gehaald; de een wat hoger dan de ander. Rond Stagor is het altijd wat bumpy, en je moet actief vliegen om je scherm een beetje netjes boven je te houden. Eenmaal boven Stagor ben ik richting Weissensee over gestoken en dat viel niet mee: beste tegenwind en veel sink. Ik had gelukkig hoogte genoeg em met speed ingetrapt kwam ok redelijk over het kammetje. De rest was wat lager vertrokken en had ook veel last van sink. Jorden was al eerder terug gegaan richting de landing en ook Wilma redde de Weissensee niet. Bart en Jan kwamen te laag aan en moesten westwaarts keren en konden de kempif ternauwernood halen. Ik zag dat schuin oversteken richting zuid geen optie was met die tegenwind, dus ik ben weer teruggestoken naar Steinfeld. Daar kon ik hem via een mooie bel bij Steinfeld weer naar boven draaien en ben weer richting de Emberger gegaan. Afijn, lang verhaal kort: ik heb het dal lekker doorkruist en moest na 3 uur vliegen pissen as een reiger, dus ik wilde toplanden op Wiesflecker. Maar daar was het best turbulent en harde thermiek, want de zuid-wind en dalsysteem zorgden voor een strakke windzak. Na diverse pogingen is het me uiteindelijk gelukt om hem aan de grond te zetten bij Wiesflecker. Door de radio hoorde ik dat de rest ook uitgelunched was en op weg waren naar Wiesflecker.

Ik heb even een rivier gemaakt en een bammetje gedaan en even uitgerust en iedereen even op de foto gezet. Het starten was redelijk lastig door de harde oost component en de turbulentie van de bomen. Het ging hier en daar ook best “raar”, maar uiteindelijk was dan iedereen toch airborne. Zuidwind in de na-middag betekend in het Drautal dat je heel makkelijk omhoog gaat, zelfs midden in het dal. Dat komt door de verschillende windsystemen die convergeren waardoor een massa lucht omhoog gaat. Jorden vond dat overal omhoog gaan maar niks, zeker omdat het naar beneden komen wat lastiger was. Kwestie van dalende lucht opzoeken of oren trekken of spiralen. Uiteindelijk is Jorden wel beneden gekomen, maar dat kostte wat moeite. Hij heeft een buitenlanding gemaakt en is opgehaald door Jappie. De rest heeft ook mooi rondgedobberd en is uiteindelijk geland op de kempif. Ik heb ook nog anderhalf uur langs de hellingen getoerd, en toen ik het zat was ben ik via wat spiraalwerk naar beneden gegaan en geland bij de kempif. Daar zat de laffe goegemeente al gezellig op de bank met en biertje 🙂

’s Avonds kregen we Marina en Adriana te eten, en ik zou de chefkok uithangen… Ik heb een lekker pasta gemaakt en Miep een salade. De rest heft ook makkelijk gegeten of heeft een pizza gehaald. Het was erg gezellig met Marina en Adriana, en ze had heerlijke chocolade en perenschnapps meegenomen. We hebben gezellig nog wat gezeten en geouwehoerd en zijn toen moe maar voldaan noar bedde goan… Het was wederom een SUPERDAG! Oant Moarn!

HIER de foto’s.