Sodeknetter… Het is al weer woensdag… De dagen gaan nu wel weer erg hard…

Vliegen tot in het avondrood

Vandaag begon de dag redelijk zonnig maar toch kwam er in de loop van de dag weer meer bewolking opzetten. Ayke zegt dat we last hebben van een hardnekkige inversielaag. En het systeem bij Norma werkt toch echt het beste als het voorland door de zon opgewarmd wordt zodat er een wind van zee tegen de ridge waait. Aangekomen op de start was het al lekker warm en je voelde een redelijk thermisch briesje waaien, dus Jappie en ik besloten niet te wachten maar meteen te starten. Als we uit zouden zakken dan zouden we zo weer opgehaald worden. Nou dat bleek een goede keus te zijn…

Jappie was al eerste startklaar (hij kan wel snel! 😉 ) en startte mooi weg. Één bocht links en weer en bochtje terug en hij zat al boven starthoogte. Ik startte er vlot achteraan en draaide meteen links af naar de “huisbel”. Daar was het meteen raak en ik kon hem meteen omhoog draaien. Dat was lekker natuurlijk en ik heb heerlijk kunnen vliegen en heb genoten van de uitzichten op Norma en de opgavingen van de Romeinse. Na een tijd werd het stijgen wat minder en langzaam maar zeker daalde ik… Ik zag dat de andere piloten beneden mij ook uitzakten en veel moesten naar de landing. Ik zat nog hoog genoeg en ben getopland. De rest van de dag hebben we nog diverse vluchten gemaakt.

Christa heeft vandaag helmaal een topdag want zij heeft een mijlpaal behaald: Ze heeft ruim een uur gevlogen, en dat had ze nog niet eerder gedaan! Bovendien heeft ze ook een skitterronde achterwaartse start gemaakt dus ze liep de rest van de middag met een enorme glimlach op haar gezicht! Top! We hebben tot de zon bijna onderging gevlogen en dat gaf een prachtige sfeer. we hebben op de terugweg nog een terrasje aangedaan en zijn toen naar het hotel gegaan. s’ Avonds zijn we naar Sermoneta gereden en hebben daar weer heerlijk gegeten. En na een afzakkertje in het hotel zijn we afgetaaid…
HIER de foto’s van weer een heerlijke dag.