Als ik vandaag de gordijnen opentrek schijnt de zon en is er een knalblauwe hemel… Kijk, daar hadden we ons voor ingeschreven…
Na het ontbijt zijn we linea recta naar de startplek gegaan en daar zagen we dat het al gauw zal gaan dragen.
Norma vanaf “cloudbase”
Paul B. was de eerste die startte maar hij kon niet hoog blijven. Een half uurtje later was het Bart die het ging proberen. Na een mooie start bleef hij op hoogte en kwam weer boven de start uit: het startschot was gegeven… Als een speer startten de eerste ongeduldigen weg, waaronder ik. Lang verhaal nog langer: het brulde omhoog en voor je het wist zat je op cloudbase (voor zover een cloudbase was). Het uitzicht was skitterrond en ik heb heerlijk gevlogen. Na een 45 minuten rond gevlogen te hebben merkte we dat de wind aantrok en op de landing werd gemeld dat de wind pittig was. Ook op de start was de wind hard en parallel aan de berg, dus toplanden was geen optie meer. Ayke meldde over de porto dat het wellicht verstandig was om naar de landing te komen, want Jappie kwam al nauwelijks vooruit bij zijn final. En braaf als we zijn deden we dat natuurlijk ook.
Een aantal haalden de landing niet maar Bart, Jos en ik wel, en voor Bart was het nog even spannend want die moest hem neerzetten op een lastig plekje met stroomlijnen en bomen. Gelukkig ging alles goed. Op de start was de wind ook te hard en te vlagerig om te starten dus er werd een pause ingelast. Wij zijn met een volle bus weer terug gereden naar Norma en zijn op het plein neergestreken op het terras en hebben ons vergrepen aan koffie en broodjes. Een uurtje later kwam de rest ook.
Na een tijdje zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we afgesproken dat we om 15:30-16:00 nog eens zouden kijken of het vliegbaar was. Ondertussen hebben wat mensen op het grasveld in het zonnetje wat gepield met hun scherm of lekker in de zon gelegen. Na een tijdje wam Ayke vragen wie der mee wou naar de startplek om te kijken of het vliegbaar was, maar wij (Jappie, Steengroeve, Letty, Christa, Esmond en ik) hadden er geen vertrouwen in en bleven bij het hotel. Daar hebben wij wat flessen Prosecco en bier soldaat gemaakt en heerlijk in het zonnetje gezeten.
Vanavond gaan we eten ergens op een boerderij die niemand weet te vinden dus het zal mij benieuwen.
HIER de foto’s van vandaag.
november 1st, 2014 at 10:14
Die Teckels hebben al zoveel ervaring, die maak je niet meer gek tijdens harde wind!
Ook al vraagt de chef wie op de start wil kijken 😉
Goed bezig mannen!
En euh, Stefke, hebben jullie die vreetschuur nog gevonden?!