Ik heb vannacht as een dijkwerker geslapen, maar was wel redelijk vroeg wakker. Een blik naar buiten leerde dat het verwachtte slechte weer gearriveerd is. Het is grijs en flarden nevel en mist trekken voor het hotel langs. Tussen de flarden door zijn wel bluawe stukken te zien, dus wie weet…
Prodol bekijken
Rond 8 uur zat ik als eerste aan de ontbijttafelt en heb onder genot van een espressootje heerlijk ontbeten. Om half tien was er een breefing en een voorstel-rondje. Daarbij vertelde iedereen wat zijn ervaring is en wat hij van deze week verwacht. Zoals gezegd was er al een tijd slecht weer verwacht op zondag en zat het vliegen er waarschijnlijk niet in. Even zo goed zijn we wel de busjes ingestapt om de verschillende start- en landingsplekken te bekijken en iedereen te wijzen op de meteo- en dalsystemen die hier van belang zijn. De Dolomieten zijn namelijk prachtig; maar het is een behoorlijk uitdagend vlieggebied. Je moet wel weten wat wel- en niet kan…
Eenmaal de Pordoipas geslecht zag het weer er steeds beter uit… tussen de wolken kwamen steeds grotere blauwe stukken en de zon liet steeds meer van zich spreken. Dus was de keuze gauw gemaakt om toch een vluchtje te maken. We stonden eerst bovenaan de Prodol (onder Belvederre) maar daar kwam af en toe een harde wind doorheen zetten. We hebben toen een startplek lager genomen want daar had je minder last van de meteowind. Bovendien was er juist een busje met Zwitserse piloten neergestreken dus hadden we mooie winddummies.
Terwijl één van de Zwitsers al behoorlijke capriolen in de lucht aan het doen was (zeer gevorderde vliegert die op de soarwind onmeunig hoge wing-overs aan het doen was en half groundspiralend zijn scherm weer op de skihelling neerzette) stond de rest van de Zwitsers zich klaar te maken. Er kwam inmiddels ook een klein buitje over maar dat mocht de pret niet drukken. In de regen en in de pittige soarband spoten de parapentjes de hoogte in! Wij hebben de bui nog even afgewacht en Frank. ik en Pietert zijn toen weggestart. Het waaide stevig en we gingen lekker omhoog. Helaas kwam er achter Campitello al weer een donkere wolk met regen opzetten dus zijn we toch maar naar de landing gevlogen. Dat viel nog niet mee want er stond een stevige tegenwind en het ging boven het dal hard naar beneden. Uiteindelijk hebben we met moeite en het speedsystem ingetrapt de landing links naast de weg weten te halen. Na ons is er niemand meer gestart ivm de naderende bui. Op de landing hebben we het record inpakken gebroken want de regen leek snel dichterbij te komen. Uiteindelijk week de bui uit naar links en hebben we geen druppel gehad.
We zijn vervolgens even naar “onze koffietent” in Canazei gelopen en hebben daar op het terras een heerlijk espressootje genoten. Daarna met het busje weer naar boven de Pordoipas op want in het restaurant boven was de andere bus aan het lunchen. Het was inmiddels wel gaan regenen en het was overal grijs geworden. Dus moesten we na de lunch weer richting hotel. De rest van de middag ging iedereen iets voor zichzelf doen en was de computerclub in Arabba weer zeer populair gebleken 🙂
Om 19:00 was het al weer tijd voor het diner en dat was weer buitensporig veul (5 gangen) en lekkert. Na het diner heb ik me verder bezig gehouden met de weploggert en al wat dies meer zijt. Om 22:15 was iedereen er klaar mee en zijn we noar bedde goan.
HIER de foto’s van vandaag.
