Wederom vroeg wakkert vandaag, en als ik naar buiten kijk ziet het er goed uit. Blauwe hemel… Na het ochtendritueel zoals onderhand bekend moge wezen zijn we rond 9:30 vertrokken richting Belvedere laag/Prodol. Daar zal een ochtendvlucht gemaakt worden. Het is nulwind dus Stefke slaat ivm z’n rotte enkel deze ochtendvlucht over. Heul hard rennen is wat lastig voor moi dus ik ga de starters op de foto zetten.

De Marmolada

Iedereen kwam redelijk goed weg waarna we de busjes naar de landing gereden hebben en de vliegerts opgepikt hebben. We hebben rond 12:00 de lokale bergvervoerdert me z’n landrovert (en nog een gewoon busje) besproken om ons naar Rodella te rijden. De lift gaat immers niet meer, en met eigen busje kom je niet verder dan de pas. Wat mij betreft geen probleem om dat laatste stukkie te voet te klimmen, maar er zijn nogal wat luie piloten in de roedel 😉

Eenmaal boven hebben we eerst genoten van het skitterrond uitzicht en hebben daarbij gezien dat er al flink wat piloten beoorlijk hoog zaten. Ook was een aantal aan het vechten om omhoog te komen, dus het was kennelijk nog geen kat in het bakkie qua thermiek…

Het was inmiddels rond 13:00 en we zagen al wat dustdevils op de startplek bij het restaurant. De 3 windzakken stonden ieder een andere kant op te wijzen… Dus dan maar starten onder de lift. Dat is een stukkie lager en wat meer recht op de wind gericht. Gelukkig was er nog bijna niemand dus we hadden het rijk voor ons zelf. Ik heb me “opgeofferd” om winddummy te spelen (op kosten van een biertje) dus ik heb me klaar gemaakt en ben weggestart. Ik zakte aardig laag uit maar gelukkig wist ik een klein liftbandje en belletje te vinden die me langzaam maar zeker omhoog bracht. Lang verhaal kort: ik ben naar 3200 meter omhoog gedraaid en ben toen richting Sellamassief gestoken. Daar vond ik niet veel en heb eieren voor m’n geld gekozen en ben de Pordoi pas ingedraaid. Daar vond ik nog wat thermiek en ben nog wat voorbij Arabba gevlogen. Inmiddels was het wat heiig aan het worden en ben ik toch maar omgekeerd en geland op de schuine helling voor het hotel. Dat was erg leuk want dat wilde ik al jaren doen maar dorst dat niet ivm mijn verrotte enkelt. Geen megavlucht dus (slechts een uurtje en 14 kilometer) maar toch erg leuk. Te meer omdat ik kennelijk de enige was die het geluk had om nog voldoende thermiek te vinden. De rest van de Airtimers kon het helaas niet redden en is allemaal geland in Canazei. HIER het vluchtje op Xcontest.

Ik heb eerst een biertje gehaald aan de bar en ben toen m’n scherm gaan inpakken op de parkeerplaats. Daarna even zonnen op mijn eigen balkon en genieten van het mooie uitzicht. Ik kreeg van Mario door dat ze nog vanaf het monument naar Arabba gingen vliegen dus heb ik de porto aangezet en van iedereen de landing bij de skiliften gefilmd vanaf mijn balkon met mijn Sony super-tele-zoom 🙂 Toen iedereen weer terug was in het hotel hebben we gezellig wat gedronken aan de bar en voor we het wisten was het al weer tijd voor het diner. En hoe het avondprogram er uit zag zal onderwijl ook wel weer bekend zijn…

Wat we morgen gaan doen is nog niet bekend. Het plan was om naar de Rosengarten te gaan maar het weerbeeld is nogal verslechterd. We moeten het gewoon even afwachten, maar wellicht hebben we vandaag de mooiste dag gehad… We zullen zien.
HIER weer onmeuinig vulle foto’s.