Het was vandaag skitterrond weer. We hebben na het ontbijt de kempert ingepakt, betaald en zijn naar het stuwmeer gereden. Daar hebben we prachtig gelopen. Op de heenweg langs de bovenkant van het meer, en  bij het begin van het meer nog even een stukkie verder gelopen. Daarna via de lage route langs het meer weer terug.
Bij de dam op het terras nog even een ijsje en een frisje genomen en toen hebben we de kempert aangetrapt en zijn weer terug gereden richting Valsavarenche in natuurreservaat Paradiso. Onderweg nog even een tankstation en een Supermercado aangedaan en toen haarspelden naar boven. Want de nieuwe camping ligt hoog: 1800 meter om precies te zijn. Op die camping hebben Gea en Peter een paar jaar geleden ook gestaan, en dat was goed bevallen.

Toen wij arriveerden en bij de receptie met de oude baas stonden te handgebaren (de beste man spreekt anderhalve letetr Engels) liep er opeens een vos langs… “Kijk! Een Vos…”  schreeuwde ik en pakte snel m’n fototoestel… Maar de campingbaas vertrok geen spier maar zei onderkoeld: “ Yes… That’s Mathilde…”  en hij schreef verder in z’n administratieboekje… Blijkt het de “campingvos”  te zijn die hier rondloopt als een mak hondje… Erg leuk. Maar Mathilde is tevens “hondsbrutaal”  want hij kwam later bij de kempert langs toen we gezellig zaten en hij sprong met z’n voorpoten op tafel en had m’n bierblikje al te pakken… Toen moest ik dus effe ingrijpen en deelde ik den vos Reinaerde mede dat ie op mos zouten! Vervolgen ging ie pontificaal voor ons zitten te schooien. Nou dus toen hebben we hem maar wat brood met kaas gegeven en dat vond ie erg lekkert.
We zitten dus onder de naaldbomen bij de rivier. Het is hier een stuk frisser ’s hier avonds want we zitten toch 900 meter hoger dan de vorige camping. Maar dat is bij 32 graden (dat wordt het hier de komende dagen in Aosta) heul nie-erg-nie. Want dan is het hier 22 graden en dat is een stuk aangenamer. En nu (22:30) kunnen we nog prima buiten zitten met een trui aan.
HIER de foto’s van weer een topdag!