Zondag 2 Augustus 2009
Het is weer tropisch warm vandaag. We hebben weer gezellig ontbeten onder de tarp van G&M en camping-kok Gerard heeft vanmorgenvroeg al weer zijn culinaire kunsten vertoond door een heerlijk gebakken eitje met spek te maken… Héérlijk!
Vanmorgen was het al gauw erg druk bij de verzamelplaats voor de busjes. Op een gegeven moment lagen er 24 pakzakken en 8 delta’s klaar, maar geen busjes. We hebben toen besloten om iets later te gaan vliegen. En zal je net zien: een uurtje later waren er busjes zat maar te weinig piloten. Maar goed, om een uur of half één hadden we dan toch een busje vol.
We zouden eigenlijk naar de Emberger, maar we hadden al van een piloot te horen gekregen dat het erg hard waaide boven. Ook Ayke kwam ons melden dat er een pittig windje stond, dus hebben we besloten om naar Wiesflecker te gaan. Het was inmiddels rete-thermisch dus vanaf Wiesflecker zou het ook moeten lukken. Zo gezegd zo gedaan. Boben aangekomen waren Leontien en Barry (instructeurs Airtime) ook aanwezig met de thermiek- en gevorderden club. We hebben onze schermen klaar gelegd en zijn weggestart. Ik als eerste, en ik vloog zo een bel in. Na wat héén en weer vliegen langs de helling zat ik zo op 1700 meter. Daarna startte
Jan weg, en ook hij kon de thermiek goed oppakken. Vervlgens startte Gerard weg, en hij was nauwlijks los of hij schoot als een raket rechstandig omhoog met 5 meter per seconde. Terwijl hij gewoon rechtuitvloog bleef hij maar stijgen en stijgen ook boven het dal. Dat vertrouwde hij toch niet zo, zeker gezien het feit dat er een matige zuid-west fohn verwacht werdt, dat hij met oren weer naar beneden ging. Inmiddels had Marianne over de porto gemeld dat de wind aardig begon aan te trekken. Ook Jan en ik zijn vervolgens aan het afdalen geslagen, want het ging overal omhoog (“jongens-jongens… Wie rijd de quad?”). Zelfs met oren en speed ging je nog anderhalve meter per seconde omhoog hier en daar. Uiteindelijk zijn Gerard en Jan veilig geland en ook ik heb alle afdaal technieken kunnen oefenen (oren met speed, B-stall, steilspiraal) alvorens ik aan de grond stond.
We hebben op ons gemakkie de boel ingepakt en zijn daarna even wat gaan eten onder de tarp. Het was er warm en daar wordt je toch wel behoorlijk sloom van. Dat resulteerde dan ook in een wegdoezelende Marianne en Jeffrey onder de tarp. Gedurende de middag was er af en toe een vlagerige harde wind, wat het landen voor de delta’s en paragliders er niet makkelijker op maakte. Dus het kijken naar landingen was een soort toeristische atractie geworden op de landing (om het woord “ramptoerisme” maar niet in de mond te nemen. Er verdwenen delta’s in het mais en af en toe ook bijna in de grond. En wederom kakte de overontwikkeling steeds weer in, dus achteraf viel het allemaal wel mee.
Aan het einde van de middag zijn G&M en ik nog even gaan badderen in de badensee en zijn we na een versnapering onder de tarp om 20:00 uur naar het restaurant gegaan voor de befaamde “Hünchen”. We hebben daar gezellig (en luidruchtig) wat pluimvee “uit elkaar getrokken” samen met de familie Vlaminkx en vrienden van Barry. En precies op schema kwam Jasper om tien over
negen aanstiefelen vanaf het treinstation Greifenburg na een treinreis van 14 uur met 5 x overstappen. En omdat hij errug zin had in ijs, bestelde hij vrijwel onmiddelijk de “Hausn becher” en vrat die met paraplutje en al op…
Daarna nog even afborrelen onder de tarp en vervolgens de tent in…
HIER zijn de foto’s van vandaag.
augustus 3rd, 2009 at 19:51
Groetjes vanuit de zwoele polder. eneh, die drievlaks vulling op zitting 88,3 is aardig versleten.