Jappie continue’s:
Met z’n allen hebben we besloten om toch voor de ochtendstek Marlens te gaan en niet de ontdekte ochtendstek van zaterdag. Op Marlens is immers voldoende te beleven. Ten minste dat dachten we. Een dikke inversie bracht wat roet in het eten. Net onder de start stootte je het hoofd tegen de inversie, waarbij het soms ook behoorlijk turbulent was. Verder dan een beetje prutsen kwam ‘t niet en boven de begraafplaats nog een beetje kunnen blijven hangen op een belletje. Na het vouwen genoten van “un cafe au lait” en daarna de biezen gepakt om naar Planfait te gaan.
Wellicht zou het hier mogelijk zijn om boven de start uit te komen. Maar helaas het was erg druk en goed oppassen want iedereen bleef voor de start in de smalle soarband hangen. Niet echt een vlucht om van het uitzicht te genieten en ik had het dus al gauw gezien. Na twee en een halve week is de honger dusdanig geslonken dat ik het niet nodig vond een dergelijke vlucht lang te gaan rekken.
