Jorden heeft zojuist en "Como'tje" voorkomen...
Stefke doet de weploggert:
Gisteravond ging links en rechts het onweer langs ons heen, en om een uur of 10 ‘s avonds was het weer helemaal helder en kon je de sterren zien. We gingen naar bed, en we lagen er nauwelijks een uurtje in of er brak al weer een onweer los, en ditmaal wel recht boven ons. Het heeft best een tijd geregend, en de bliksem zat behoorlijk dichtbij. We staan aan de rand van de camping bij een grote boom, dus ik lag niet bepaald ontspannen zalk maar zeggen… Na verloop van tijd trok het onweer weg en konden we onze nachtrust hervatten.
Vanmorgen was het weer stralend blauw, en niet zoals gisteren harde wind. Het beloofde een mooie dag te worden. We hebben weer de wekker gezet, en zo rond 9 uur waren we er klaar voor. We zijn – nadat we Benjamin de landing hebben laten zien – weer met z’n allen met 3 liften omhoog gegaan. Boven op de zuid/zuid-weststart stond een nog sportiever windje dan eergisteren, en ook meer langs de wand als er mooi recht op. Bummer. Eerst maar eens een bakkie koffie bij de Alm aan de westkant. Nadat we er een half uurtje hadden gezeten zijn we weer terug gelopen naar de Z/ZO start, omdat we de weststart niet vertrouwden ivm een evt. rotor. Uiteraard was ik weer te ongeduldig om te wachten, dus ik ben even de startplek gaan verkennen. Ik ben uiteindelijk 5 meter lager gaan staan, en daar was de wind acceptabel. Ik heb de boel uitgepakt en redelijk relaxed weggestart. Helaas droeg het niet voldoende, en moest ik besluiten om links weg te draaien, want anders kom je de bebosde rug niet meer over. Uiteindelijk stond ik na 17 minuten weer aan de grond.
Ik heb de boel ingepakt en ben weer met de lift omhoog gegaan. Ik kwam de familie Den Vloam nog tegemoet in de eitjeslift, want Tjitske koos eieren voor haar geld en ging met Jan mee en de kinderen om wat leuks te gaan doen. De 3 resterende Laffe Teckels laggen languit op de ZO start, en hadden kennelijk geen zin om te starten. Het waaide 30 km/u op de rand, dus op de startplek 10 meter lager waaide het ook pittig. We zijn toen maar weer naar de westkant gegaan en hebben weer even de Alm aangedaan, en na een drie kwartier zijn we de weststart gaan bekijken. Daar kwam de wind inmiddels kalmpjes van voren, en nadat we dat een half uurtje aangekeken hadden, dorst ik wel weer de winddummy te spelen. De Weststart is als redelijk moeilijk gekwalificeerd, omdat het min of meer een clif-start is.
Ik heb met behulp van de boys de boel uitgelegd, en er was inmiddels ook al een schare publiek toegestroomd… Er stond niet veel wind, dus Jorden heilt het scherm omhoog en ik ben voortwaarts gestart. Dat ging eigenlijk prima, en 2 meter voor de “rand” stond het scherm mooi boven me en had goed druk. Ik vloog de clif af, en gelukkig was de lucht rustig, en was er geen sprake van een rotor of turbulentie. Nergens was thermiek van betekenis, dus een duurvlucht zat er helaas niet in. Omdat de drie overige heren nog wel wat tijd nodig hadden, leek het me verstandiger om niet bij de lift, maar vlakbij de kempif te landen. Dan kon ik zo inpakken en onder de tarp duiken met een biertje 🙂 Zo gezegd zo gedaan, en ik ben op het weiland voor de ingang van de kempif geland. Lekker inpakken in de schaduw van het schuurtje, en daarna naar de koelbox van Jorden 🙂
De overige Teckels waren niet zo enthousiast over de startplek op West, en zijn een takke-end naar beneden gelopen naar de lagere startplek. Dat was een mooie helling en geen klif-start. Ik zat inmiddels al “in de blote pense” in de ligstoel met een Zipfer en droge worst, toen Jasper meldde dat hij in de lucht zat. Benjamin en Jorden hadden wat last van nul-wind, maar uiteindelijk zijn ook zij mooi weggestart. Jasper en Benjamin zijn op het landingsveld bij de lift geland, en Jorden op het veld voor de kempif. Maar goed ook dat iedereen beneden was, want inmiddels begonnen de wolken aardig te groeien.
De rest van de middag hebben we weer wat geniets-nut, en aan het einde van de middag brak er weer een onweersbui los. Sommigen zijn de tent ingedoken, en anderen hebben een doesje gepakt. Na drie kwartier werd het gelukkig weer droog en stond er een prachtige dubbele regenboog boven Ehrwald. Daarna hebben we collectief de maaltijd bereid die bestond uit 2 soorten Tortellini en een heerlijke salade. Daarna afwassen en koffie zetten, en inmiddels worden de eerste kleine borrelflesjes uit het pretpakket “Gaudi Max Party Likeur Mix” al weer open geschroeft…
De familie Steen en Been gaan morgen opbreken en vertrekken in de middag of begin van de avond. Wij gaan zo het weer bekijken voor morgen en besluiten dan wat we gaan doen. Zoals het nu lijkt wordt het morgenmiddag regen, en dan gaan Jappie en ik morgen ook weg. Bennie gaat morgen ook weg, en de familie Den Vloam laten het ook van het weer afhangen wat ze gaan doen. Wellicht gaan ze nog 2 dagen naar Duitsland.
HIER de foto’s van vandaag.
augustus 24th, 2012 at 05:58
Mooie foto’s. Wat was een Como-tje ?
augustus 24th, 2012 at 19:55
Een como-tje, is dat je de niet hebt kunnen vliegen, door te harde en/of wind uit de verkeerde hoek… terwijl het verder wel mooi zonnig weer is. Weet je, zoals die week in Como, maar ik geloof dat jij deze week hebt verdrongen 😉
augustus 25th, 2012 at 16:07
Ja, maar was dan toch niet Jorden zijn enige vlucht ??
augustus 27th, 2012 at 15:02
Wel z’n enige vlucht in vlieggebied Lermoos 😉