Ik zat gisteravond te twijfelen of ik misschien weer naar de Wiesflecker zou gaan lopen, en heb voor de zekerheid de wekkert gezet. Vanmorgen was ik echter rond 5 uur al wakkert… De kans bestond dat door het vele vocht in de lucht de startplek lang in de wolken zou zitten dus heb ik m’n harzes even buiten de tent gestoken en zag dat het mee viel. Ik heb toen weer even de luiken gesloten en werd rond half zeven wakkert. Ik heb m’n harzes onder de kraan gestoken; heb een vlugge japie in m’n hoofd gestoken en een senseootje gezet. Rond 6:50 ben ik gaan lopen en anderhalf uur- en 500 hoogtemeters later was ik op de startplek. Het is écht heerlijk om zo vroeg door het bos naar boven te lopen. Ik heb reeën gezien en veel vogels. De startplek lag nog in de wolken maar ik had al vaag grondzicht.
Alpenweitje en laaghangende bewolking
De grashelling was zeiknat en ik heb eerst met een balk alle dauwdruppels van het gras geslagen op de plek waar ik m’n scherm ging uitleggen. Dat scheelt een hoop vocht in je scherm! Daarna heb ik mij klaar gemaakt en heb een live-WhatsApp video verbinding gelegd met Annie, zodat die live mee kon kijken met mijn start 🙂 Die ging verder prima, en een paar minuten later was ik weer geland op de camping. Ik heb van de wandeling een video verslag gemaakt, maar die moet ik nog in elkaar knutselen… Na deze ochtendvlucht ben ik gaan ontbijten en al spoedig daarna zijn we met Jac & Ed naar de busjes-verzamelplek gegaan waar al een paar piloten stonden te wachten. Omdat het niet zo druk is op de camping en ik niet zeker wist over er wel vanzelf een busje komet heb ik “Edelweiss” taxi even gebeld en die zou meteen komen… Wat wel lachen was: het busje arriveerde en toen de 3 Deltisten wilde instappen zei de chauffeur dat ze moesten wachten op de bus van elf uur want deze was besteld door “een Nederlander” 🙂
Gorilla in de mist
Eenmaal boven op de Emberger stonden er weer veel Russische delta’s klaar en ee paar Airtimers. Er waren al wat piloten gestart, maar die hadden moeite boven te blijven. We hebben dus maar even geduldig gewacht tot het écht leek te dragen. Jac is als eerste gestart van ons en ging al mooi omhoog. Daarna zijn Edwin en ik gestart en dat verliep ook voorspoedig: ik vond al gauw een pittig belletje vlak voor de start en heb hem er in “gehoekt” tot ik aan de wolkenbasis was op 2400 meter. k ben toen meteen weg gestoken richting Lienz. We hebben vandaag een oostelijke meteowind en in combinatie met het dalsysteem zou het terug komen wel lastig worden, maar de trein is gewillig. Lang verhaal kort: eenmaal bij de hoogspanningsmasten was er geen bruikbare thermiek meer en heb ik koers gezet naar een veldje in de buurt van het station in Oberdrauburg. Dit vond een andere piloot ook een goed idee, en we landden samen in hetzelfde veldje, en zaten 3 minuten later in dezelfde trein terug richting Greifenburg.
Station Oberdrauburg
’s Middags heb ik heerlijk in de skaad in m’n luie stoel gehangen en heb nog even op de landing gezeten met een Biertje. Daarna ben ik naar Edwin en Jacqueline gegaan voor een hassebassie. Den Vloam kwam er later ook nog even bij zitten en we hebben gezellig geouweneeld. We hadden ’s middags wel wat overontwikkeling en af en toe spetterde het wat. Later in de middag groeide dat uit tot een pittige onweer met veel regen.
Op visite bij Ed en Jac
Ik heb in m’n voortent moeten koken want buiten was er een zondvloed bezig. De maaltijd bestond vanavond uit pasta met verse groenten (bedankt Bennie!) en een lekker yoghurt toetje toe. Ik heb wel veuls te veul gemaakt en heb dientengevolge nog 2 porties over, die ik in bakjes heb gedaan en in de koeling gedouwd. 🙂 Na het eten ben ik meteen gaan afwassen en douchen en nu zit ik lekker te webloggen met een muziekkie en een senseootje… HIER de foto’s van vandaag en hieronder het videoverslag van mijn Hike&Fly:
