Maandag 16 Juli 2007

Vandaag hebben we heerlijk geslapen. Dat komt omdat we gisteren kapot waren, maar ook omdat we vannacht geen last hadden van Duitsers die tot 3 uur 's nachts rond het kampvuur zaten te blèren en te lallen. Ik (Jeffrey) ben wel weer 20 keer wakker geweest, maar dat heb ik vaker op vakantie. Ik slaap erg licht en ondanks de geluidsdemper op mijn oor (van een opgevouwen T-shirt) wordt ik toch van elk geluidje wakker... Maar goed, we klagen niet... Ondanks dat ik m'n kippetje erg mis, hebben we het erg naar ons zin.

Na het ontbijt zijn we eerst even naar de buurtsuper gereden, om alvast ons avond eten te "ritselen". Het word weer pasta, met tomaten-basilicumsaus en een preitje en geraspte kaas. Dat ligt vandaag eerst een dag te sudderen in een auto van 60 graden, dus da's mooi gaar aan het eind van de dag.

We zijn daarna naar de lift van Andelsbuch gereden en omhoog gegaan. Vervolgens nog een stief hal uurtien omhoog sjouwen in 35 graden (met 20-25 kilo op je rug), een half uur uithijgen op de top, en vervolgens in de pittige wind weg zien te starten. Sommige lukte dat in 1 keer; en andere - waar we de naam niet van zullen noemen omdat het Jeffrey betrof - hadden er 4x voor nodig... Maar ik stond bij nader inzien dan ook op een heel verkeerde plek met bulten, kuilen en stenen... Dus... Dat ehhh...

Maar goed. Allemaal in de lucht dus het feest kon beginnen. Het is sowieso al feest want de mensenmassa van het weekend is er nu niet, dus het is heerlijk rustig in de lucht. Na zo'n anderhalf uur soaren langs de helling, en af en toe tot 300 meter boven de startplek gevlogen te hebben, leek het ons leuk om te toplanden en effe te lunchen... Jacco ging als eerste, en met wat kunst en vliegwerk, lukte het hem de pent aan de grond te zetten op de top. Maar Stamgast en ik waren na 3 pogingen nog niet aan de grond. Zoals gezegd waaide het inmiddels flink, en het brulde  het werkelijk waar overal omhoog. Zelfs met oren ging het omhoog. Als het dan lukte om met oren naar beneden te komen in de buurt van de helling, was het behoorlijk turbulent. En dat gaf mij geen goed gevoel, en Jappie al evenmin. Wij besloten toen maar om in het dal te landen op het landingsveld bij Bezau. 

Dat was overigens ook makkelijker gezegd dan gedaan, want de thermiek was écht heftig. En als je dan met oren een halve meter zink hebt per seconde, dan duurt het nog erg lang moet ik zeggen. Je vingers vallen er dan bijna af zelfs met handschoenen. Gelukkig lukte het uiteindelijk om naar beneden te komen en hebben we wat gegeten en gedronken en zijn weer met het liftje van Bezau naar boven gegaan en naar de hoge startplek gelopen. We komen hier wel aan onze lichaamsbeweging op deze manier. En boven aangekomen geen Jacco en erg veel wind. Jacco belde dat ie op het terras zat bij de lage startplek gezellig bier te drinken met nog drie Hollanders... Nadat we weer wat krachten opgedaan hadden zijn we daar maar naar toe gelopen, want de wind was aan het draaien, en het zag er naar uit dat we daar beter konden starten.

Eenmaal op het terras bij Jacco, hebben we een grote Almdutler genuttigd en zijn we ons klaar gaan maken voor de "avondvlucht". Jacco was weer als eerste weg, en daarna brak een periode van rugwind aan zodat Jappie en ik effe moesten wachten. Meer dan een windstilte werd het niet dus ben ik maar vooruit gestart en Jappie ook. De plek boven Andelsbuch is toch écht een plek voor het eind van de middag. Dan kun je lekker soaren langs de rotswand en dat hebben we dan ook heerlijk gedaan. We hebben weer 2 mooie duurvluchten kunnen bijtekenen, net zoals gisteren, dus we gaan erg lekker moet ik zeggen. Er is wel wat ander weer voorspeld dinsdag of woensdag, en die Nederlanders hadden het over een Föhn morgen, dus dan kunnen we het vliegen wel vergeten. het frontje wat passeert woensdag is wel gunstig, want door het hele warme weer is er te weinig temperatuurverschil voor sterke thermiek en zit er vaak een inversielaag, en kom niet hoger dan 2000 meter. Op zicht prima vliegen, maar een beetje koeler 's nachts zou gunstig zijn. 

We zien het wel. het is hier werkelijk prachtig en je kan hier ook geweldig wandelen of andere dingen doen zoals raften, canyoning, vissen, abseilen etc. En het mooie is dat we de hele camping plaats met volledig ingerichte blokhutten complex voor ons zelf hebben! Echt Super! We zitten nu met rode wijn en berenburg rond het kampvuur en het is heerlijk zwoel...

De foto's

Deze foto heeft Laagoverhetwoud genomen vanuit de lucht boven de hoge startplek. Dat wit-rode scherm is Stamgast.

En zo zaten we net: Uitzicht op het zuiden.

Uitzicht op het Noorden

Uitzicht op het westen

De blokhut. met alles er op en er aan.

Stefke webloggen; Jacco SMS'en.

Uitzicht op het Oosten.

Zo zitten we er bij nu... Super gezellig!

Oant Moarn!

Sluit dit venster als je klaar bent