Vrijdag 23 Mei 2008
Vanmorgen regende het toen we wakker werden, volgens onze huismeteoroloog Dhr. J. Stam zou het in de loop van de dag beter worden. Na weer een heerlijk ontbijtje gingen Olaf en Marian hun camper gereed maken voor vertrek. Ze hadden besloten om richting Duitsland te gaan. De rest van de ploeg ging onder leiding van onze berggids Dhr. J. Stam een barre tocht maken richting Steinfeld. Om een uurtje of 12 namen we afscheid van Olaf en Marian.
Het regende nog steeds toen we op weg gingen, maar na een half uurtje kwam de zon door en begon het bij Daniël toch te kriebelen. Er was nog een paadje terug dus haakte hij gauw af. De harde kern ging door, want waar je mee begint maak je ook af.
De barre tocht die onze gids had uitgezocht was voor ons toch een peulenschilletje. Er was nog een idee geopperd om terug te lopen via een andere route, maar we konden ook met de trein. Dit wilden we natuurlijk niet missen. Toen we op het station aankwamen bleek dat de trein na een minuut zou aankomen, onze gids had dit natuurlijk heel goed getimed.... We konden geen kaartje kopen want er was geen loket, in de trein was de conducteur ook niet te vinden... Gelukkig duurde het maar 5 minuten om in Greifenburg te komen want onze gids was wel een beetje van slag, want dit was de eerste keer dat hij als zwartrijder in de trein zat. En zo had z'n moeder hem NIET opgevoed!
We kwamen de camping op en Daniël wachtte ons al op. Hij had nog een vluchtje kunnen pakken vanaf de 500 mtr. Er ging een busje met duitsers omhoog waar ze nog wel een "kleine Hollander" bij konden hebben.
We hebben daarna op het terras eerst even een bakkie koffie/thee gedronken en zijn daarna naar de tent gegaan. Inmiddels was het een uurtje of half 5 en kwamen er nog parapenters van de Emberger alm. Jeffrey en Daniël kregen weer de kriebels, er ging nog een busje omhoog, dus werd de pakzak gepakt en weg waren ze. Dhr. J. Stam had de belangrijke taak om de huidige stand door te geven van de situatie van het weer op de landingsplaats. Dit deed hij zeer goed als meteoroloog en de heren kwamen veilig binnen. De lucht boven Lienz was al zeer donker, er was een dikke bui op komst. Een dik half uur later was het raak, en na deze bui stond er een mooie regenboog en was het heel helder in de lucht.
Nu zitten we in het restaurant met Karin en Robin, die ook alleen nog over zijn van de hele club Airtime. Iedereen is verder vertrokken. Morgen beloofd het nog een mooie dag te worden om te vliegen, dus dit is de laatste kans, want zondag gaan we weer richting huis.
Oh ja... Om nog effe te pesten: Dit is de 3e dag dat beginners prima zouden kunnen vliegen ;-)
Doei...
De foto's (niet op volgorde; nog steeds erg veel, maar ik waag een poging)
De wandeling: Effe kleren uit want het was al weer gauw erg warm.
Jappie met een Thumbs-up moment...
Hier had Daan afscheid genomen van de groep, en ging richting Camping.
Mooie Lupine.
Even kijken of we (makkelijk) naar de ruïne kunnen... (te veel klimmen dus)
Effe lunchen...
Onze wandeling (klik voor
vergroting, of klik HIER
voor de Google-Earth file)
Voor Tante Ina: Mooie Mozaïek.
Huis en deur uit 1898
Mooie regenboog boven de camping.
Annie komt terug van douchen.
En nu is de tijd gekomen voor het mooie weer... (morgen knallen!)
"Oh... Is dit nu blauwe lucht?!..."
Takkewijf (tang)
Lipjes getuit...
Karin en Robin begrijpen inmiddels wat de gemiddelde Laffe-Teckel-fan verwacht
van de foto's...
Mooie foto... (Alleen jammer dat de ober het nodig vond om z'n buik te laten
zien: Wethouder Hecking)
Vlieg-kippetjes (let op: Géén Para-bunny's)
Met drank: Altijd een lichtpuntje....
Dit was nog gisteren....
Op de achtergrond zie je niet een slordige landing van een Chesna; maar een
"Swift" die klaar staat om te vertrekken.
Daniël start.
Olaf, Anita en Marian.
En "Aus der reihe" van de snorren-foto's (beter bekend als de "Pim-foto's):
de Indonesische pitriet-snor...
De hygiënische polyester snor
En de nylon "veeg-de-camper-schoon-snor"...
En de polycarbonaat afwas-snor...
De opgevoerde cavia van de buren...
Buttshot van Olaf (zeker de kinderen voeren in de kelder)
Judith kan met alleen maar geestkracht de bezem omhoog houden.
"Galgen 600"...
Oh nee... het is "Galgenbichl"
Jappie bezig om een Oostenrijkse alpenwind te laten.
Waterval onderweg.
Judith bezig met de LOI cursus"Sexy Kijken" (héél aardige poging)
Ik check even of ik glad geschoren ben.
Jappie laat even zien hoe ze in Duitsland fluisteren...
Lekker in het avondzonnetje.