3 September.

Het verslag word in delen geschreven omdat er 2 tot 3 groepjes waren. Jeffrey over de "vrij-vliegers":

Het was wederom heerlijk weer vandaag en Daniël is heel vroeg opgestaan om mooie foto's te maken van de mist bij het meer. We hebben heerlijk ontbeten in het zonnetje en toen de dames vertrokken voor hun cursus zijn de heren Jasper, Jacco en Jeffrey naar de Emberger Alm vertrokken voor hun eerste vlucht van vandaag. Daniël blijft beneden want Judith gaat haar 1e solovlucht maken en hij wou dat vastleggen op de "gevoelige Chip"...

Op de Emberger waren de vliegcondities super en al gauw waren we weg. het was al vroeg thermisch en we hebben alledrie een mooie duurvlucht kunnen maken. Jasper en Jeffrey zijn na een uurtje geland, terwijl Jacco het nog niet zat was... Jasper en ik zijn daarna nog een keer naar de Emberger toe gegaan, maar toen werd het best turbulent en donker boven de berg. Toen ik (Jeffrey) weg startte ging ik meteen met +4 /+5 omhoog en zat zo maar op 2000 meter, en der zat een beste donkere wolk boven me, en dat vertrouwde ik niet. Ik ben toen richting dal gevlogen maar vanaf dat moment alleen maar sink gehad, dus was ik redelijk vlot weer aan de grond. Ik was al een tijdje aan de grond toen ik Jasper over de porto hoorde dat ie 8 misstarts had gehad. het wou gewoon niet en hij was niet zo in vorm. Even de boel bij elkaar pakken en 5 minuten meditatie "did the trick" want de 9e keer was ie zo weg. Vervolgens heeft ie een prachtige duurvlucht gemaakt, en heeft Joop hem al vliegend over het dal begeleid naar de beginnerweide, om het starten nog wat te oefenen... Helaas vond Jasper dat kennelijk niet nodig want hij sloeg vlakbij de oefenweide rechts af en is toch (heel knap) nog bij de camping geland.

Jacco was inmiddels ook geland en wij zijn nog in het busjes gestapt om een vluchtje vanaf Wiesflecker te doen. Helaas geen lift dus waren we zo weer aan de grond. Dus J, J & J hebben 3 vluchten kunnen maken.

Anita gaat haar verhaald doen:

Vandaag ben ik met een paar andere beginners en 2 instructeurs opnieuw naar de oefenweide gegaan. Omdat ik vorige week niet op de extra oefendag kon zijn, liep ik wat achter met de rest. Het ging vandaag super, een aantal keren ben ik een paar meter los van de grond geweest, en één keertje zelfs kreeg ik een beetje lift, ik kon toen echt landen en dit ging heel goed, kreeg er echt een kick van. 'S middags konden we haast niet meer oefenen, want de wind stond steeds verkeerd. Om ongeveer 3 uur waren we weer op de camping, van 4 tot 6 nog theorieles gehad. Omdat het vandaag zo goed ging ga ik morgen ook echt vliegen, spannend!!!!

Nu is Rudi aan de beurt: 

Eindelijk kan ik dan ook mijn verhaal kwijt; het gaat nergens over maar lucht wel lekker op.
Nadat de zaken met broodjes waren gearriveerd (we zijn met z'n allen goed voor de helft van de camping omzet) heerlijk ontbeten en lekker rustig onder de douche. 
Vandaag was het plan om samen met Beetje een stevig stukje wandelen naar de Slucht (kloof).
De tocht begint in Berg im Drautal, op naar boven langs de rivierbeding.
Het verhaal gaat onder de foto's verder.

En wat is er met Judith gebeurd? (Jeffrey doet het wel...)

Direct na de start (haar eerste!) stopte haar radio ermee, en had ze geen contact meer met de instructeurs... Dat was best spannend wat ze ging een beetje te veel richting Spittal... Uiteindelijk draaide ze wel bij maar was ze wel wat ver van de landingsplaats af, en ging ze vlak over de stroomdraden heen. Ze landde (wat hard) op het uitwijk veld, en daarmee liep alles gelukkig goed af. Later op de dag heeft ze nog een 2e vlucht gemaakt met een nieuwe porto dus dat ging een stuk relaxter. 

Het was weer een superdag, en we zitten nu in  het restaurant na te borrelen. Het koufront is gearriveerd en het is aan het regenen vanavond. Vorstgrens daalt morgen naar 2000 meter en dat betekend dat we weer mooie witte besneeuwde bergtoppen kunnen krijgen. En misschien kunnen we daarna lekker omhoog brullen! (of gewoon de hele dag pokeren in het restaurant).

De foto's:

De rivierbedding nu nog lekker breed maar toch al met veel water.

Knappe gozer daar aan de overkant (FF buik inhouden, lijkt 't heel wat)

Het pad werd steeds smaller en het werd moeilijk om de voeten droog te houden.

Mooie plaatjes maken, met de de lens van Daan.

Bij gebrek aan pas dan maar klauteren...

En dan sta je boven maar hoe kom je in godsnaam weer naar beneden;
dat wordt springen!

Het pad hielt dus gewoon halverwege op en na veel klauterwerk kwamen we ook niet verder.
Tja wat zou er daar nu achter zijn... 

Tijdens de terugweg vonden we deze lichtalcoholische versnapering, al geheel op optimale drinktemperatuur.

Dit zijn onze pakzakken, gelukkig wel ietsjes kleiner als die van de vliegende teckels.

Foto's van Daan (uur of heel vroeg 's morgens)

Juut gaat badderen.

Jappie & Annie.

Op weg naar de 1e vlucht... Spannend!

Ontdekken wij daar een licht onzeker trekje??? Zal toch niet!

Ayke geeft bij elke 1e solovlucht de punten van de jury door: voor artistieke waarde & uitvoering...

Hier scheert Judith vlak over de stroomdraden... "Ken makkelijk" was haar commentaar...

En vervolgens een geologisch onderzoek...

En even de naden van zo'n scherm testen (is Jeffrey ook goed in vandaag!)

Het deed Daan allemaal niets dat Juut geen contact had met de instructeur... Maar toch wel blij dat ze er weer is ;-)

Op weg naar Juut verzwikt ie ook nog z'n enkel...

Iedereen kwam even checken of alles goed was met Judith.

Was toch wel spannend.

Even ovu... ehm  evalueren...

In de slucht vonden we fossiele resten van Geronimo "keeper of the mountain".

Wie zet nu wie op de foto??

Onze Gandalf

Inmiddels alweer middag dus tijd voor een broodje.

Onder de brug over de Slucht vonden we een schommelbank, even lekker uitrusten in de schaduw.

Jacco land.

En na het vliegen uiteraard allerlei sterke verhalen op het veld.

Oant Moarn!